________________
અમાપ ઉપકારક શ્રી જિનવચન
૨૧૭
વિધિને રસ અને રાગ ( શ્રદ્ધા ) અવધિના દોષને દૂર કરી દઇને અનુષ્ઠાનાને દીપાવનારા અને છે. પરંતુ આજે ટીકાખેારેશને વિધિયુક્ત અનુષ્ઠાને આચરવાં પણ નથી, શુદ્ધ વિધિ પ્રત્યે રાગ પણ દર્શાવવેા નથી અને ઉત્તમ આત્માએની અભ્યાસકાળની અવિધિની પણ પેટ ભરીને નિંદા કરી લેવી છે.
આવા કાળમાં, પાંચમા આરાના અંત સુધી શ્રી તીથ કર પરમાત્માનું શાસન અવિચળ રહેવાનું ન હોત, તેા આટલેા પણ વિધિરાણયુકત ધર્માનુષ્ઠાનના આદર જોવામાં આવત નહિ.
વિધિના રામયુકત ચિત્તથી, અવિધિપૂર્વક પણ થતું લેાકેાત્તર અનુષ્ઠાનેાનું આરાધન, આજે પણ આરાધક આત્માઓને અચિન્હ લાભ કરી રહ્યું છે. પરંતુ તેનુ અનુમેાદન કરનાર વ`થાડા છે અને તેવી ઉત્તમ ક્રિયાએને પણ હલકી પાડવાના પ્રયાસ કરનાર વર્ગ મેટા છે. વધુમાં તે વર્ગોમાં પાપના ભય પણુ ઘટયા છે, ત્યારે સારી પણ વસ્તુનુ તેજ અમુક કાળ સુધી ઢંકાઈ જાય તેમાં બહુ નવાઈ પામવા જેવું નથી.
