Book Title: Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 04 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
प्रमैयचन्द्रिका टीका श. ५ उ० ६ सू० ३ धनुर्विषये निरूपणम् ४११
टीका-उपर्युक्तवाणप्रक्षेपादिक्रिया विषये एव किश्चिद् विशेषवक्तव्यतामाह-'अहेणं' इत्यादि । ' अहेणं से उम् अपणो गुरुयत्ताए, भारियत्ताए, गुरुसंभारियत्ताए, अहे वीससाए पच्चोवयमाणे जाई पाणाई, जाव-जीविआओ ववरोवेइ' गौतमः पृच्छति-हे भदन्त! अथ खलु स इषुः बाणः आत्मनः-स्वस्य गुरुकतया गुरुत्वेन, भारिकतया-भारेण, गुरुसंभारिकतया, गुरुखभाराभ्याम् , अधः विस्रसया-स्वभावेन प्रत्यवपतन् मध्ये मार्गमागच्छन् यान् प्राणान् पाणिनो ___टीकार्थ-सूत्रकार ने इस सूत्र द्वारा उपर्युक्त बाण प्रक्षेपादिरूप क्रिया के विषय में ही कुछ विशेष वक्तव्यता प्रकट की है। इस में गौतम ने प्रभु से पूछा है कि ( अहे णं से उसू अप्पणो गुरुयत्ताए भारियत्ताए गुरुसंभारियत्ताए अहे वीससाए पच्चावयमाणे जाइं पाणाइं जाव जीवियाओ ववरोवेइ ) हे भदन्त ! ऊपर आकाश में प्रक्षित किया गया वह बाण जब अपने निजी गुरुत्व से, भार से एवं गुरुत्व और भार इन दोनों गुणों से युक्त होने की वजह से नीचे की ओर स्वभावतः आने लगता है, तब आते समय बीच मार्ग में वर्तमान जिन प्राणियों को, यावत् भूतों को, जीवों को, सत्त्वों को, वह नष्ट करता है, उनके शरीर को संकुचित कर देने से उन्हें गोले के जैसा गोल कर देता है, स्वयं में उन्हें श्लिष्ट कर देता हैं, आपस में एक दूसरे से एक दूसरे को चिपका देता है, परस्पर में शरीरों के साथ उन्हें एकत्रित कर
(जेवि य से जीवा अहे पच्चोवयमाणस्स उवगहे वति, वि य णं ते जीवा काइयाए जाव पचहि किरियाहिं पुट्ठः) तथा ७३ नीये ५७त ते माना સહાયક બને છે તે જ પણ કાયિકી આદિ પાંચે કિયાએથી પૂર્ણ થાય છે.
ટીકાર્થ–પહેલાંના સૂત્રમાં બાણ ફેંકવાની ક્રિયા કરનાર કયી કયી કિયાએ જન્ય કર્મબંધ છે, તે વાતનું નિરૂપણ કરાયું છે. હવે એજ વિષયને અનુલક્ષીને વિશેષ નિરૂપણ કરવા માટે સૂત્રકાર નીચેના પ્રશ્નોત્તર આપે છેगौतम स्वामी महावीर प्रभुने सेवा प्रश्न पूछे छे (अहे ण से उसू अप्पणो गुरूयत्ताए गुरूसंभारियत्चाए अहे वीससाए पच्चोवयमाणे जाई पाणोइ जाप जीवियाओ ववरोवेइ ) ये माशमा ३४ामा सावतुं ते पाणु न्यारे तेना પિતાની જ ગુરુતાથી, તેના પિતાના જ ભારથી, અને ગુપ્તા સંભારતાના ગુણથી યુક્ત હોવાને કારણે સ્વાભાવિક રીતે જ નીચે આવવા માંડે છે, ત્યારે તેના માર્ગમાં આવતાં પ્રાણીઓને, ભૂતને, જીને અને સોને સંહાર કરે છે, તેમનાં શરીરને સંકુચિત કરીને ગોળ ગેળા જેવું કરી નાખે છે, પિતાની સાથે જ તેમને ચિપકાવી નાખે છે, એક બીજાનાં શરીરને અથડાવી
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૪
