________________
ગુ ખ઼ સા ત્રા જ્ય (ચા લુ) અને સફેદ જુના
૫૯
કે રજપૂતાના તથા ઉપલા ગંગાના પ્રદેશમાં આવીને વસેલા પરદેશીએ હિંદના મૂળ વતનીઓ સાથેના વિગ્રહેામાં કાંઈ જડમૂળથી નાશ પામ્યા નહાતા. આ બાબતમાં ઘણા સમયથી શંકા તા હતી જ, પણ હવે એ સારાં પ્રમાણથી સિદ્ધ થયેલી છે. એ લઢાએમાં ઘણા મરી ગયા એ વાત ખરી, પણ ઘણા બચી પણ જવા પામ્યા. એમ બચેલા સામાન્ય વસ્તીમાં ભળી ગયા અને તેમના વંશજો, હાલની સામાન્ય વસ્તીના કાંઈ નાનાસૂના ભાગ નથી બની રહ્યો. તેમના પૂર્વગામી શક તથા યૌચીની પેઠે આ પરદેશીઓ પણ હિંદુત્વની અજાયબીભરી બીનાને પાતામાં સમાવી દેવાની અને એકરસ કરવાની શક્તિને સર્વત્ર વશ થયા અને બહુ જલદીથી ‘હિંદુ’ બની ગયા. જે જે કૂલ-clans અથવા કુટુંબેા સરદારી મેળવવામાં સફળ થયા તેમને હિંદુ સમાજમાં સહેલથી ક્ષત્રિય અથવા રજપૂત તરીકે લઈ લેવામાં આવ્યા અને એ તે નિઃસંદેહ વાત છે કે પરિહાર અને ખીજાં ઘણાં પ્રખ્યાત ઉત્તર હિંદનાં રજપૂત કૂલા, પાંચમા તથા છઠ્ઠા સૈકા દરમિયાન હિંદમાં રેલાઈ આવેલાં જંગલીએનાં ટાળામાંથી ઉત્પન્ન થયેલાં છે. એ પરદેશીઓનાં સાધારણ પંક્તિમાંના મનુષ્યામાંથી ગુર્જર અને મીજી જાતિએ ઉત્પન્ન થઈ. સમાજમાં શ્રેષ્ઠત્વની ષ્ટિએ તેમનું સ્થાન રજપૂતા કરતાં ઊતરતું ગણાતું હતું. વધારે દક્ષિણમાં હિંદના મૂળ જંગલી વતનીઓની ઘણી જાતેા અને ફૂળે! પણ એજ હિંદુ બની શ્રેષ્ઠત્વ પામવાની વિધિના પ્રભાવ નીચે આવ્યાં અને પરિણામે ગાંડ, ભાર તથા ખરવાડ વગેરે જાતા ચંદેલ, રાડાડ, ગહરવાળ તથા ખીજી જાણીતી રજપૂત જાતિએ રૂપે જણીતી થઈ અને તેમનાં વંશના આદિસ્થાપક સૂર્ય તથા ચંદ્ર સાથે તેમનાં વંશવૃક્ષા પણ તૈયાર કરવામાં આવ્યાં. ઉત્તરના મધ્યયુગીન વંશાની હકીકત આપતાં આ વિધિની હું વધારે વિગતવાર ચર્ચા કરીશ અને તેનાં દૃષ્ટાંતા આપીશ.
એક્ષસ પરની ઇફેલાઈટ સત્તાના ધ્વંસને કારણે, હિંદમાં આવતી
રજપૂત જાતિઓનું
મૂળ
