________________
ન્યાયકુસુમાંજલિ.
[ દ્વિતીય
પણ ઇશ્વરથી પ્રેરિત યને સુખ-દુઃખ આપે છે, તે ઇશ્વરે તેવું કામ કરવુ' તે સારૂ' નથી, કારણ કે તેની પ્રેરણા નહિ થતાં જીવે, શુદ્ધ અને સુખી રહી શકશે. '–ર.
હવે કતે પ્રેરણા કરવામાં ઇશ્વરને ખપ પડે છે કે નહિ, એ પ્રશ્ન, ઉત્તર શ્લાકમાં ચર્ચવામાં આવે છે.
कर्माभ्यर्जननैपुणीं कलयता कर्माणि किं जन्तुना प्रेरन सुखासुखार्पणविधौ येनार्थ ईशो भवेत् ? । कर्मादेः खलु तत्स्वभावमनने कश्चिन्न वाधोदयः पीयूषद्युतिशेखरस्य तु कृतार्थीभाववाधो महान् ॥ ३ ॥
Is it not possible for a living being that possesses the faculty of acquiring Karmans to make them act, so that there may not be the least necessity of God for performing the functions of giving pleasure and pain? No objection can be raised against it, if it be believed that it is the nature of Karmans to give pleasure or pain; but in believing this to be the work of God S'iva (lit. one who has the moon for his crest), there arises a great flaw in the fact of His having accomplished every object. (3)
Notes: In this verse it is proved that God cannot cause Karmans to act and thus He fails to be Creator for He could create neither souls nor Karmans; He could not even cause Karmans to act. In order that He may be looked upon as Creator, some people assign to Him the function of having united the soul with Karmans. But it is shown in 54
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
