________________
મેક્ષમાળા-વિવેચન તે સન્માન કહેવાય છે. ઓળખાણ ન હોય તે પણ મહેમાનગીરી કરે. માન પાન આસન શયન અને સંપત્તિ પ્રમાણે અન્ન આપે. જ્યાં સત્સંગ થાય એવું હોય ત્યાં જાય. કૃપાળુદેવ કાવિઠે આવતા ત્યારે સેભાગભાઈ વગેરે પણ આવે. તેમને વિનય કરતા જોઈને બીજાઓ પણ વિનય કરે, બેધ સાંભળે.
સમર્યાદ = આટલું મેળવવું એમ મર્યાદા સહિત વર્તે. સંતેષયુક્ત = જે મળ્યું હોય તેમાં સંતોષ રાખે. પિતાની પાસે જેટલું ઘન હોય તેનાથી સંતોષ માની હંમેશા સુખે વર્તે. બીજાના ઘરમાં વાસણ – કુસણ વગેરે ઘણે પરિગ્રહ હોય, શાસ્ત્ર ન હોય, પણ મુમુક્ષુના ઘરમાં શાસ્ત્રસંચય થયા હોય છે. યથાશક્તિ શાસ્ત્ર ઘરમાં હોય તેને ઉપયોગ કરે. પિતે વાંચે, વિચારે અને બીજાને વાંચવા પણ આપે. એમ નવા નવા પુસ્તક ખરીદતાં એકઠાં પણ થાય. સારા ઉપયેગી ઘાર્મિક પુસ્તકે રાખે. આરંભ = હિંસાના કાર્ય. અલ્પ આરંભ એટલે હિંસાના કાર્ય ન છૂટકે અલ્પ કરે. વ્યવહારમાં વર્તતા છતાં હિંસાપાપ ન થાય તે સંભાળે.
આ ગૃહસ્થાવાસ ઉત્તમ ગતિ એટલે મેક્ષનું કારણ થાય. ભવ બાકી રહે તે દેવગતિ થાય, પરંપરાએ મેક્ષ થાય. “દેહની જેટલી ચિંતા રાખે છે તેટલી નહીં, પણ એથી અનંત ગણ ચિંતા આત્માની રાખ.” (૮૪) એમ કરે તે જ મોક્ષ થાય, અનંત ભવ એક ભવમાં ટળી શકે.
