________________
૫૮
મોક્ષમાળા-વિવેચન "भव तन भोग विरत्त कदाचित चितये, धन जोबन पिय पुत्त कलत्त अनित्त मे, कोउ न सरन मरनदिन दुःख चहुं गति भयों,
सुख दुःख अक ही भोगत जिय विधिवस पर्यो, . पर्यो विधिवस आन चेतन, आन जड जु कलेवरो, तन असुचि, परतें होय आस्रव, परिहरेते संवरो; निरजरा तपबल होय. समकित विण सदा त्रिभुवन भन्यो, दुर्लभ विवेक विना न कबहूं परम धरमविष रम्या."
| (વેચાણ) શિક્ષાપાઠ ૨૨. કામદેવ શ્રાવક
મહાવીર ભગવાનના સમયમાં ઘણું ઉત્તમ શ્રાવકે થઈ ગયા. તેમાં પણ મુખ્ય દશ શ્રાવકે હતા. તેમાંના એક કામદેવ શ્રાવકની વાત કહે છે. દ્વાદશત્રત = અહિંસા, સત્ય, અચૌર્ય, બ્રહ્મચર્ય, પરિગ્રહ-પરિમાણ એ પાંચ અણુવ્રત, દિવ્રત, ગોપગપરિમાણ, અનર્થદંડ-વિરતિ એ ત્રણ ગુણવ્રત અને સામાયિક, દશાવકાશિક, પૌષધોપવાસ, અતિથિસંવિભાગ એ ચાર શિક્ષાવ્રત. એ દ્વાદશવ્રતને શુદ્ધ રીતે પાળનાર, વળી વિવેકી એટલે ભેદજ્ઞાનવાળ અને નિગ્રંથ-વચનાનુરક્ત એટલે મહાસ્ય જેનું પરમ છે એવા નિસ્પૃહી પુરુષના વચનેમાં તલ્લીનતારૂપ ફૂઢ શ્રદ્ધાવાળે એ કામદેવ નામને શ્રાવક મહાવીર ભગવંતને પરમ ભક્ત હતા. તેને સૌધર્મ ઈન્ડે વખાણ્યપિતે ધર્માત્મા હેવાથી અવધિજ્ઞાનથી જાણીને ઘર્માત્મા કામદેવ શ્રાવકના ગુણગ્રામ કર્યા. મનુષ્યને શું વખાણે છે ? એમ ઈર્ષા કરતે એક તુચ્છબુદ્ધિ દેવ પરીક્ષા કરવા
