________________
-
-
મેક્ષમાળા-વિવેચન
૨૩૩ (૬) અનિયમિત કામ – નિયમિત કામ ન કરે તો પછી કામનાં ઢગલા થાય. તેથી એની ચિંતા થાય અને એમાં ને એમાં ચિત્ત રહે. કામને જે રહ્યા કરે તેથી મોક્ષને લક્ષ પછી રહેતું નથી. નિયમિત કામ કરે તેને વધારે કામ થાય અને ફિકર ચિંતા ન થાય.
(૭) અકરણીય વિલાસ – જરૂરત ઉપરાંતની વસ્તુઓને વિલાસ કહે છે. જ્ઞાની પુરુષેએ ન કરવાનું કહ્યું હોય તે કરે તે અકરણીય વિલાસ અથવા ન કરવા ગ્ય એવા બિનજરૂરી ભેગ તે અકરણય વિલાસ. નહીં કરવા જેવા વિલાસ – મજશેખમાં બેટી થાય તે આત્માનું કરવાનું રહી જાય. જેની જરૂર નથી તેવી વસ્તુઓ ચા, પાનસેપારી, વધારે પડતું નાહવું ઘેવું, સિનેમા, ફરવા જવું વગેરે એ મુમુક્ષુને જરૂરનાં નથી. એવા કામેની ટેવ પડે તે પછી આત્માનું કામ ન થાય. સાતે વ્યસન, કુટે અને બધાં પાપ તે અકરણીય વિલાસ છે.
(૮) માન – માન ન હોય તે અહીં જ મેક્ષ હોય. મેક્ષને અને માનને વેર છે, “મેહનવરને માન સંગાથે વેર જે.” માનમાં અંદરથી મનમાં ને મનમાં અહંકાર રહ્યા કરે. અહંભાવના વિચાર હોય ત્યાં સુધી બીજા પ્રત્યે દ્વેષ હલકી દૃષ્ટિ રહે અને હું સમજુ છું, એમ સંકુચિત રહે.
(૯) મર્યાદા ઉપરાંત કામ – પિતાની શક્તિ હોય તેના કરતાં વધારે કામ હોય તે મર્યાદા ઉપરાંત કોમ. પિતાથી થઈ શકે એનાથી વધારે કામ હોય તે પણ ચિત્ત સ્થિર ન રહે. બે કામ વચ્ચે વિચારને અવકાશ
કરે
પન
-
-
-
-
-
