________________
૨૩૬
મેક્ષમાળા-વિવેચન અને નિંદા કરે. જે બીજાનું બૂરું ઈચ્છે તેનું મન કદી વશ
થાય નહીં.
(૧૫) કારણ વિનાનું રળવું – કારણ વિના રળ હોય તેને ત્યાગવૃત્તિ આવે નહીં અને મન વશ થાય નહીં. “શ્રીમંત હે તે પૈસાના ઉપયોગને વિચારજે, રળવાનું કારણ આજે શોધીને કહેજે.” એમ પુષ્પમાળામાં છે. એટલે આજીવિકા જેટલું હોય તે રળવાનું કારણ વિચારી જજે. ઘન સાથે આવવાનું નથી. જેને લઈને આખી જિંદગી રળવામાં ગાળે છે. લેભને તે અંત નથી. છોકરાં માટે રળે, પણ તેના નસીબમાં હોય તે જ પહોંચે.
(૧૬) ઝાઝાને સ્નેહ :- ઘણા સાથે સ્નેહ રાખે, ઓળખાણ હોય તેનું મન નવરું રહે નહીં. બધે ખોટી થાય તેથી ધર્મને વખત ન મળે.
(૧૭) અગ્ય સ્થળે જવું – જ્યાં આપણા મનને વિકાર થાય તેવી જગ્યાએ જવું નહીં. ત્યાં જાય તે લેકે નિંદે અને મનમાં ભય રહે તેથી આત્માને લક્ષ ચૂકી જાય.
(૧૮) એકે ઉત્તમ નિયમ સાધ્ય ન કર :ઉત્તમ નિયમ = ઉત્તમ પુરુષ પાસે લીધેલ નિયમ. જ્ઞાનીએ કહેલી આજ્ઞા ન આરાધે તે તેને મોક્ષની ગરજ નથી. મેક્ષ આપે એ નિયમ તે ઉત્તમ નિયમ. તેથી લક્ષની બળતા થાય.
અઢાર પાપસ્થાનક છોડવા હોય તેણે આ અઢાર દેષ છેડવા જોઈએ. આ બધા દોષે જવાનું કારણ એક
