________________
મોક્ષમાળા–વિવેચન
૨૨૫ કઈ પ્રશ્ન કરે કે જે જેનઘર્મ સત્ય છે તે એ વિષે જગતના લેકે કેમ અજાણ રહે છે ? તેના ઉત્તરમાં કહે છે કે અનેક ઘર્મમની જાળ ફેલાયેલી છે. તેમાંથી સત્ય તત્વને વિવેકથી શેઘનારા કેઈક જ છે. વળી જેનઘર્મને લેકે જાણશે તે ઈશ્વરને જગતકર્તા માનવાની પિતાની શ્રદ્ધા ફરી જશે, તેથી એ ઘર્મો પરથી પણ લેકેની શ્રદ્ધા ઊઠી જશે. તેથી દયાનંદ સરસ્વતી વગેરેએ લેકેને પહેલેથી જ એવી ભ્રમભૂરકી આપી એટલે ભરમાવી દીઘા કે જેન તે નાસ્તિક છે. લેકે તે બિચારા ગભરુ ગાડર–ગાડરમાં વિચાર ન હોય, તેમાં પણ ગાડરનું બચ્ચું હોય તેને જેવા વિચાર કરવાને અશક્ત લેકે, જે કહ્યું તે માની લઈ જેન ઘર્મથી ભડકીને દૂર રહેવા લાગ્યા. પરંતુ જેઓએ જેનતત્વ વિષે થોડું ઘણું જ્ઞાન મેળવ્યું છે તેઓ તે સમજી શકે છે કે જેનમાં જ બઘા સત્ય તત્વના સિદ્ધાંતે રહેલા છે. તેથી જેને નાસ્તિક છે એમ કહેવું એ કેટલું અસત્ય અને પાપયુક્ત વચન છે એ સમજી શકાશે.
શિક્ષાપાઠ ૯૭. તવાવબોધ, ભાગ ૧૬
જૈનધર્મને નાસ્તિક કહેનારા એવો મત ફેલાવે છે કે જૈન જગતકર્તા ઈશ્વરને નથી માનતા. જગતના મુખ્ય ધર્મો વેદાંત, ખ્રિસ્તી, મુસલમાન એક ઈશ્વરને જગતકર્તારૂપે માને છે. જેન જગતને અનાદિ અનંત માને છે તેથી જગતકર્તા નથી’ એમ કહે છે. એમ આખી દુનિયા એક ઈશ્વરને જગતકર્તા માને અને તેમ જે ન માને તે નાસ્તિક એમ કહેવાની પ્રથા હોવાથી એ વાત ભદ્રિક જનેને ઝટ
૧૫
