________________
-
1 * * * * *
મેક્ષમાળા-વિવેચન કરતાં ભાવ ભાસે તે નિર્જરા પણ થાય. બીજી ઈચ્છા ન રાખે, હું બધાની વચ્ચે બેલું વગેરે. “આત્માર્થે કરું એમ હોય તે જ્ઞાનથી કર્મ છૂટે. પણ જ્ઞાનને અહંકાર થાય તે પછી કેમ છૂટે? નિર્જરા અર્થે કરે તે કર્મ ખપે.
વાંચતાં ન આવડતું હોય તેને સુંદર અક્ષર તાણેલા લીટા જેવા જણાય, તેવી જ રીતે માત્ર મેઢે કરનાર નિગ્રંથપ્રવચન અને અન્ય ગ્રંથને ભેદ જાણતા નથી. અર્થ વિચારે તે મર્મ સમજાય. ધાર્યા નથી = ઉપગપૂર્વક અર્થ શીખ્યા નથી. તત્વવિચાર = તત્વ ઓળખાય તેમ વિચાર કર, જેથી ભાવ ફુરે. શબ્દ પરથી ભાવ સુધી પહોંચવા સમર્થ બુદ્ધિપ્રભાવ એટલે ઘણી બુદ્ધિ જોઈએ. પણ જેટલી બુદ્ધિ હેય તેટલે વિચાર કરે તે કંઈક સમજાય, તેમ કરતાં ક્ષયોપશમ થાય. પથ્થર પલળે તેમ કંઈક ભાવ ભાસે. માત્ર બોલી જાય પણ અર્થે વિચારે નહીં તે પિટિયું કહેવાય. પિપટને પરિચય = પિપટને વારંવાર બેલાવી. પિપટની બલા જાણે અર્થાત્ પિપટ ન જાણે.
ગાનુયેગે = સહજ કારણસર પાથરી = તરત જ. મર્મ = રહસ્ય. બલિહારી જ છે – અપૂર્વ ફળ આપે. ગળ જાણે-અજાણે ખાય તે પણ ગળે લાગે, તેમ નિગ્રંથ પ્રવચન વગર સમયે બેલે તે પણ પુણ્ય બંઘાય. સમજે તે કલ્યાણ થાય. શિક્ષાપાઠ ૨૭. યત્ના
બીજા ને હરક્ત ન થાય તેમ સાચવીને કામ કરવું, કાળજી રાખવી એ પ્રકારને જે પ્રયત્ન–પુરુષાર્થ તે
