________________
૪]
તત્વતરંગિણી ગ્રંથના અનુવાદ ચારી સાચી છે અને “તેને રાખો” એમ કહેતા નથી, પરંતુ બીજા પ્રકારે છે સત્યાસત્ય છે' એમ માને અને તેને રાખો, એમ કહીએ છીએ. તેને કહેવાય છે કે-જે તું એમ કહેતે હેય તે અમે પણ એ પ્રમાણે જ સમર્થન કરીએ છીએ. વળી (આખરતરમતસંબંધે) એક આશ્ચર્યકારી ચરિત્ર સાંભળો કે–જે અનેક સારા નરસા સ્થાને પડેલા અનેક વસ્ત્રના ટુકડાથી બનાવેલી અને હજુ પણ પૂર્ણ નહિ થએલી ગેરડી જેવી સામાચારીને ડોકમાં ભરાવીને ગુણનિષ્પન્ન (ખરતર) નામવાળો હોવા છતાં પણ પિતે ગર્વ વહે છે! અને પ્રવચનવિધી અનેક પ્રવૃત્તિનું ભેળસેળપણું હેવાથી તેમજ પ્રવચનાનુસારી પરંપરાથી આવેલી સામાચારીથી ઉલટાપણું હોવાથી તે સામાચારીનું તેવી કંથા-ગોદડી સદશપણું છે, અને પ્રવચનના અવિસંવાદ વડે કરીને અમારી (તપાગચ્છીય) સામાચારીનું નિપુણ શિપિએ કરેલા–બનાવેલા અર્હત્ પ્રાસાદના મુગટ સમાન શિખર ઉપર રહેલી ઉત્તમ પતાકા સદશપણું પ્રકટ જ છે. (આ. શ્રી સેમસુંદરસૂરિજી શિષ્ય કૃત) શ્રી વિજ્ઞપ્તિત્રિદશતરંગિણી (ગત ગુર્નાવલિવિભાગ)માં “યા છીથી સુધર્મા ' ઈત્યાદિ ગાથા વડે કહ્યું છે કે “આ (તપા) ગચ્છની જે સામાચારી છે તે સામાચારી તે શ્રી વીરપ્રભુ અને શ્રી સુધર્મ સ્વામી આદિ પરમતારક મહાપુરુષોએ પ્રરૂપેલી, પિતાના આગમને અનુસારી અને સ્થવિરએ આચરેલી કાલને અનુરૂપ યતનાને આશ્રયીને રહેલી એવી શુદ્ધ છે, તે જ સામાચારી અખંડિત છે, પરંપરાગત છે અને સર્વ ગોમાં રહેલી સામાચારીથી શ્રેષ્ઠ છે.”
વળી (હે સભ્યો!) -“ઉપધાન વહેવડાવવાં વગેરેના વિવાદ વડે કેટલાક ગચ્છની સાથે આપને પણ વિવાદને સંભવ હોવાથી આપની સામાચારી, સંવાદિકા કેમ કહેવાય?? એમ ન કહેવું. કારણ કે-ઉપધાનવાહન વગેરે વિષયમાં વિવાદને લેશ પણ સંભવ નથી. કારણ કે-જેઓએ શ્રી મહાનિશીથાદિમાં જણાવેલ વેગવહન કરેલા હોય તેઓએ જ ઉપધાન વહન કરાવવા આદિ યુક્ત છે, બીજાએ નહિ. કારણ કે-આજ્ઞાભંગાદિ દ વડે સંસાર પરિભ્રમણને પ્રસંગ છે. એમ હોવાથી અને તથા પ્રકારની સામગ્રીવશાત્ ક્રિયામાં શિથીલ એવા પણ તેમના (અંચલગચ્છાદિના) પ્રાચીન આચાર્યો, કે-જે પાપભીરુ જ હતા.” તેઓએ વિચાર્યું કે “અમારે ઉપધાન વહેવડાવવાં વગેરે ઉચિત નથી. કારણ કે-ઉપધાનના હેતુભૂત ગવહન કરેલ નથી. પ્રવાનોપાનિ વિનાviT, rafi વિવાં મારા [ ] તથાપિ વોદિરતુ રક્ષા , શતરુ (રૈનાनंदपुस्तकालय सुरतलिखितप्रती ) दिसणभट्ठो भट्ठो दंसणभहस्स नस्थिणिव्वाणं] इति पाठाधिक्यं
૫. ચૌદમી શતાબ્દિમાં થયેલા શ્રીમત્તપાગદ્ગગનદિનમણિ શ્રી મુનિસુંદરસૂરીશ્વરજી મહારાજ પણ શ્રીમત્તપાગચ્છની જે ચાલુ અવિચ્છિન્ન પરંપરાને આવી ટંકશાલિની હોવાનું જણાવે છે તે જ ચાલુ અવિચ્છિન્ન આચરણની સં. ૧૯૯૨થી કેવલ અતિકલ્પનાથી પેદા થએલ નગુરે નવો વર્ગ, પિતાના તે સાર્વદિફ નિરાધાર અને આરાધ્યતિથિઘાતક ઠરેલા નવા મતના નશાથી પતિથિપ્રકાશ બૂકના પાના ૨૩ર થી ૨૩૭ સુધીમાં અને અન્યત્ર પણ ઠેકડી–સૂર મશ્કરી કરે છે તે વ્યાપાત્ર જે છે.
