________________
પર્વતિથિબોધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૨૦૩
અનેક લેખ વગેરેને–તેમાં તે અચલગચ્છની ગાથાઓ છે–તેના કર્તાના નામે નથી–તેની ભાષા બરાબર નથી” ઈત્યાદિ બનાવટી અપવાદે બતાવવા વડે બેધડક અપ્રમાણુ કહી દેવાની ઇષ્ટતા ધરાવનારા તેઓ, શ્રી વિજયલકમસૂરિજીએ આષાઢી વ્યાખ્યાનમાં–શું પિતિ
શ?vોવ! મારે I gણે જ નિ ચર્ચાન, નg જ ?િ ઈત્યાદિ લેકશાસ્ત્રમાંના અને તેમાં પણ કેટલાક તે જૈનશાસ્ત્રથી વિરુદ્ધ માન્યતાના લેક દાખલ કર્યા હોવા છતાં તે વ્યાખ્યાન તે જેની આષાઢી વ્યાખ્યાન તરીકે પ્રમાણ માને જ છે: કર્તાનાં નામ વિનાનાં “ચંમિ' વગેરે સૂકતો તથા પરંપરાઓ વગેરેને પણ તે વર્ગ પ્રમાણ માને છે છતાં પૂર્વાચાર્યોએ, પિતાનાં પાનાં અને લેખોમાં શ્રી તપાગચ્છની “પર્વતિથિના ક્ષયે પૂર્વ કે પૂર્વતર તિથિનો ક્ષય કરે એ માન્યતાને દેશથી મળતી વાતવાળા તે અચલગચ્છની માન્યતાવાળા ઉદ્ધરેલા કલેકેને પણ દાખલ કર્યા, તેમાં તેવા લેકનાં બહાને ગદ્યબદ્ધ પ્રાચીન પૂરાવાઓને પણ તેવી કુટરીતિએ અપ્રમાણ કહે છે તે પ્રાચીન સાહિત્યના ભેગે પણ પિતાને મત ચલાવવાની ધૂનનું પ્રતીક છે.
તે લેખકે-અહિં જેમ પૂ. આગમ દ્વારકશ્રીએ તેમના તે શ્રી સિદ્ધચક્રના લખાણમાં જણાવેલા શ્રી તત્વતરંગિણના તે પાઠના અર્થમાં–“પાંચમના ક્ષયે ત્રીજનો ક્ષય કરવાનું કહ્યું જ નથી અને તે પાઠના અર્થમાં તેવી વાત સરખોયે નથી એમ તેઓએ પિતે કબુલ કર્યું છે” એવું કેરેકરૂં ગયું હાંકયું છે તેમ શ્રી કલ્યાણવિજયજીએ વળી તેમની સં. ૧૯૯૩ની “શ્રી પર્વતિથિ-ચર્ચા સંગ્રહ” નામની બૂકના ૮૧મા પેજ ઉપર ૬૮મે-“તત્વતરંગિણીગ્રંથમાં પાંચમની વૃદ્ધિએ ત્રીજની વૃદ્ધિ કરવાને લેખ છે એમ સાગરાનંદસૂરિજી કહે છે તે શું સાચું નથી?” (પૂ. આગમ દ્વારકશ્રીએ કદીયે નહિ કહેલ હોવા છતાં) એ પ્રશ્ન ઉપજાવી કાઢી તેના ઉત્તરમાં-“શ્રી સાગરજીનું એ કથન હલાહલ જુઠું છે.” ઈત્યાદિ કહેવા વડે જીભની નકામી જ ખરજ ઉતારીને આત્માને ભારે કરે છે ! આવા લેખક શાસનનું શું હિત કરે?
માળવા-મારવાડ–મેવાડ-વાગડ સિવાયના કચ્છ અને કાઠીઆવાડનું સદ્ભાગ્ય છે કે કોઈક જ ગામમાં આ ભાઈનું આ સાહિત્ય હશે અને કઈ ગામની પ્રાયઃ કેઈક જ વ્યકિતમાં પ્રવેશ પામી શકેલ હશે.” એમનું સાહિત્ય માત્ર ગુજરાત, દક્ષિણ અને ઝાલાવાડના કેટલાક ગામોમાંની પણ જુજ જ વ્યક્તિઓમાં પ્રવેશ પામેલ છે! તો પણ તે પ્રવેશના પ્રતાપે તે તે વ્યક્તિઓ. બીચારી ભૂતગ્રસિતની જેમ આજે જોઈએ છીએ તો પ્રભુશાસનના એ તિથિ અને સૂતક વિચારવાળા મૂળમાર્ગમાં વિચરતા પૂજ્ય સાધુ-સાધ્વીજી ભગવંતે પ્રતિ ઘુરકીયાં કરતા રહીને અને તે નવા વર્ગના ઉન્માર્ગને જ માર્ગ માનીને ચાલવામાં આત્મકલ્યાણ માનવાની ભૂલનો ભાગ બનેલ છે તે ખેદજનક છે. * ઈચ્છીએ છીએ કે-તેવી દરેક વ્યક્તિઓને આ નવાવર્ગના તેવાં ઝેરી સાહિત્ય થી બચવા સારૂ આ પ્રશ્નોત્તરી તેઓને મધ્યસ્થવૃત્તિ વડે વાંચવાનું સદભાગ્ય સત્વર સાંપડે અને અને તે તે દરેક ભાઈ બહેને મૂળમાર્ગમાં સ્થિર બનીને
