________________
પર્વતિથિબેધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૨૦૧
શ્રી જબ્રવિજયજીએ, પિતાની “તિથિસાહિત્યદર્પણ” બૂકમાંના તે લખાણમાંની એ વાત પછી શ્રી તત્વતરંગિણીને તે “તુચ્છ ક્ષે પાઠ અને તેને અર્થ જણાવ્યા બાદ તે પાઠના અર્થ બદલ જે-“આમાં પાંચમના ક્ષયે ત્રીજને ક્ષય કરવાની કે ક્ષયને બદલે ક્ષય કરવાની તો વાત સરખીયે નથી, તે તેમણે પોતે (પૂ. આગમ દ્વારકશ્રીએ) સિદ્ધચક વર્ષ ૪, અંક ૨૩, પૃ. ૫૩૨ માં કબુલ કર્યું છે.” એમ શ્રી સિદ્ધચક્રમાંના-“૭–તત્ત્વતરંગિણીમાં પર્યુષણની થના ક્ષયે તારે ૪૪૪ પૂનમે પકખી કરવાનો પ્રસંગ આપે છે.” એ શબ્દો ટાંકીને લખ્યું છે તે, સિદ્ધચક્રમાંના તે લખાણ પછીનું- તે ઉપરથી પંચમીનું પર્વપણું અને ત્રીજો ક્ષય કરવાનું સ્પષ્ટ છે, ત્યાં (ત્રીજના ક્ષયની) અમાન્યતાને આગળ કરનારને ધન્યવાદ.” એ મુજબનું અઢી પંક્તિ પ્રમાણ લખાણ ઉડાવી દઈને લખ્યું હોવાથી પૂ. આગમ દ્વારકશ્રીના નામે જુઠી જ કબુલાત બતાવનારું ધૃષ્ટતાપૂર્ણ હેઈને લેખકના મહામિથ્યાપણાનું ખ્યાપક છે. પૂ. આગદ્ધારકશ્રી, શ્રી સિદ્ધચક્રના તે જ લખાણમાં ત્રીજને ક્ષય કરવાનું સ્પષ્ટ શબ્દોમાં જણાવેલું છે, એમ નજરે જેવા છતાં પણ જે જંબૂવિજય, પિતાના તે લખાણમાં-“શ્રી સિદ્ધચકનાં તે લખાણમાં ત્રીજને ક્ષય કરવાની વાત સરખીયે નથી.” એમ બેધડક જુઠું બોલી શકે છે તે જંબૂ વિજયજીમાં કેટલે જમ્બર મૃષાવાદ ભર્યો છે? તે શબ્દોથી જણાવવાની અત્ર જરૂર રહેતી નથી. આ વ્યક્તિની શાસ્ત્ર અને પરંપરા પ્રતિની બેવફાદારી પણ કેટલી જમ્બર ગણાય? અને તેને અંગે તેમની ભવાભિનંદિતા પણ કેટલી વિશાળ ગણાય?
તેવી રીતે વર્તીને-શ્રી સકળ વિદ્યમાન શાસનસંઘની પણ શરમ છેડીને–અનેક પૂર્વાચાર્યોથી સેંકડો વર્ષોથી અવિચ્છિન્નપણે આચરાતી આવેલી અને અનેક પ્રમાણે વડે આજે પણ સુવિશુદ્ધપણે ઝળકતી તે જેડીયાં પર્વમાંની આગલી તિથિના ક્ષય વખતે આરાધનામાં તો પૂર્વતર તિથિને ક્ષય કરીને તે જેડીયાં પર્વને તે સંલગ્ન બે દિવસ જોડે જ ઉભા રાખવાની–પ્રમાણિકતર પરંપરાને જે જંબૂવિજયજીએ, સં. ૧૯૯૨થી સ્વછંદપણે જ ઉપજાવી કાઢેલી કહીને અને (તે પછી તે સર્વત્ર સર્વ પ્રકારે સર્વદિગ નિમ્ળ ઠરેલા લુખા તિથિમતના દુરાગ્રહ ખાતર) તેવાં હડહડતાં જુઠાં લખાણે ચીતરીને ઉખેડી નાખવાનો જેણે ભેખ લીધેલ છે તે શ્રી અંબૂવિજયજીના તે લખાણમાં તે શું? પરંતુ કેઈપણ લખાણમાં આત્માથી કોણ વિશ્વાસ સ્થાપે?
તે સં. ૧લ્યમાં એકલા પૂજ્ય આગમેદારશ્રીએ નહિ; પરંતુ રાજકેટ મુકામેથી પૂ. આ. શ્રી વિજયપ્રતાપસૂરીશ્વરજી મહારાજે પણ7-“ચૌદશ-પૂનમ અને ચૌદશ-અમાસ જેવાં જોડીયાં પર્વમાંની આગલી તિથિની ક્ષય-વૃદ્ધિ વખતે આરાધનામાં જેમ તેરસની ક્ષય-વૃદ્ધિ કરીને તે ૧૪-૧૫ અને ૧૪-૦) પર્વને જોડે જ ઉભાં રખાય છે તેમ ભા. શુ. ૪-૫ રૂપ જેડીયાં પર્વમાંની આગલી તિથિ પાંચમની ક્ષય-વૃદ્ધિ વખતે પણ આરાધનામાં તે ત્રીજી જ ક્ષય-વૃદ્ધિ કરીને ભા. શુ. ૪-૫ પર્વને જોડે જ રાખવા
૨૬
