________________
પર્વતિથિબોધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૨૪૯ પ્રશ્નઃ ૮૭–ઉપરોકત લખાણ પછી તેમણે તરતજ તે બૂકના ૧૫૫મા પેજ ઉપર“જૈનશાસ્ત્ર અને સામાચારના શ્રદ્ધાળુ આત્માઓને પૂનમની ક્ષય વૃદ્ધિ હોય ત્યારે છમાં ચૌદશ સાથે પુનમની અવશ્ય નિયમિતતા રહેતી નથી,' એ સમજાવવા માટે હવે આથી વધારે સબળ પૂરાવાઓની જરૂર રહેતી હોય તેમ ભાગ્યે જ માની શકાય.” એમ લખ્યું છે તે બરાબર છે?
ઉત્તર-શાસ્ત્રીયપૂરાવા, હીરપ્રશ્ન, દેવસૂરપટ્ટક અને પ્રભુશાસનની પ્રચલિત પરંપરાથી ટિપ્પણાની પૂનમના ક્ષયે આરાધનામાં ટિપ્પણની તેરસને ક્ષય ગણીને, સં. ૧૬૬૫ના ખરતરીય ગુણવિનયકૃત ઉત્સુaખંડનના ‘અથવા વૃઢ ક્ષિ િ િ ?િ ' એ પાઠ મુજબ શ્રીમત્તપાગચ્છમાં પૂનમ કે અમાસની વૃદ્ધિએ આરાધનામાં ટિપ્પણની તેરસને બેવડીને અને–ાતુર્થો ઔષધપ્રતિભાશાં માણાનું નીરી [[ળમાાવાયુ નિમેન સર્વતો પર કાર્ય એ પાઠ મુજબ ચૌદશ પૂનમ તેમજ ચૌદશ અમાસને નિશ્ચયે જેડે રાખીને શ્રી જૈનશાસનમાં ચૌદશ સાથે પૂનમની જેડીયા પર્વ તરીકે અવશ્ય નિયમિતતા સહજ હોવાથી “દમાં ચૌદશ સાથે પૂનમની અવશ્ય નિયમિતતા, જેનશાસ્ત્ર અને સામાચારીને શ્રદ્ધાળુ આત્માઓને નથી રહેતી.” એવું શાસ્ત્ર અને પરંપરા વિરુદ્ધ વદનાર માણસ તે અજ્ઞાન અથવા તે જૈનશાસ્ત્ર અને સામાચારીને ખુલ્લે પ્રત્યેનીક ગણાય, એ વાત તે શ્રી જ બૂવિજયજીને જ સમજાવવા માટે હવે વધારે સબળ પૂરાવાઓની જરૂર રહેતી હોય એમ ભાગ્યે જ માની શકાય. સિવાય તેમના તે મંતવ્યને શાસ્ત્રીય લેખાવવા સારૂ તેમણે સબળ તરીકે ગણવેલા તે પૂરાવા કેટલા નિર્બલ છે? તે તે ઉપર જણાવાઈ જ ગયું છે. આ પ્રશ્ન ૮૮-તે બૂકના પેજ ૧૫૫ થી ૧૬૭ સુધીમાં તેમણે જે લખાણું કર્યું છે તે તે ટિપ્પણની લૌકિકતિથિએને જેની તિથિઓ ગણીને અને ખરતરીય માન્યતાને તપાગચ્છની માન્યતામાં ખપાવીને કર્યું હોવાથી આ શ્રી તત્વતરંગિણી શાસ્ત્ર અને શ્રીમત્તપગચ્છીય અવિચ્છિન્ન પરંપરા પ્રતિના ખુલ્લા Àષનું જ દ્યોતક છે. પિતાને તપાગચછના કહેવરાવનાર માણસ, આ રીતે લૌકિક અને સૂત્રોત્તીણું સાધન વડે પોતાના તારક તપાગચ્છના જ લેટેત્તરશાસ્ત્ર અને અવિચ્છિન્ન પરંપરાને અસત્ય લેખાવવાની ચેષ્ટા કરે તે અસહ્ય ગણાય.
છે તેવા તે લેખકશ્રીએ, એ બૂકના પેજ ૧ થી ૧૬૭ સુધીમાં ૪ પ્રકરણે પિતે ઉભાં કર્યા હોવાથી તેના ઉપસંહારમાં તે લેખક તે એ બૂકના પેજ ૧૬૮ ઉપર– “(૧)-શ્રીમતપાગચ્છના અવિચ્છિન્ન તિથિઆરાધના માર્ગમાં આધાર વિના જ “શ્રી પૂના જમાનાથી ગરબડ પડેલી જણાવી શકે (૨)–શાસ્ત્રોકત વસ્તુઓને બેડુંરૂપ આપી પોતે ખોટી રીતે સ્વીકાર તરીકે લેખાવેલી કમિત વસ્તુઓને પૂજ્ય આગદ્ધારકશ્રીનો સ્વીકાર તરીકે ઓળખાવી શકે (૩–૧૯૬૫ના ખરતરીય “અચર સૃષ્ટિ તથા બીપીઝમ' એ તત્વતરંબ્રિણના પાઠ તેમજ પ્રચલિત આચરણની ઉપર સત્યતાની મહારછાપ મારનારા પ્રાચીન સંખ્યાબંધ પૂરાવાઓને
'૩૨
