________________
પર્વતિથિઓધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૨૫
ઉત્તર-એ બાતલ વાત શ્રી જંબૂવિજયજીએ, પાલીતાણા મુકામે સં. ૧૯૬ના માઘ માસે મને હંસ સાને) શાંતિભુવનમાં ચર્ચા પ્રસંગે જણાવી હતી તે જ છે, અને તે વખતે તે વાતના ઉત્તરમાં તેમને મેં-“શાસનપક્ષ, કલ્યાણકોને પર્વતિથિ નથી માનતે, એ કઈ દાખલ બતાવો.” ઈત્યાદિ જણાવતાં શ્રી અંબૂવિજયજીને પિતાની તે કલ્પિતવાતના બચાવમાં એકાદ પણ દાખલ આપી નહિ શકવાથી ખૂબ જ સંક્ષેતિ બનવું પડયું હતું એકદમ લેવાઈ જવું પડ્યું હતું! તેમને એ વાત તે અનુભવસિદ્ધ હેવા છતાં પણ તેમણે ત્રણ વર્ષ બાદ સં. ૧૯ત્ની આ બૂકમાં તે ની તે જ જુઠી વાત રજુ કરી છે ત્યારે તે તેમની તે અસત્યપ્રિયતાને બીનહરીફ જ ગણવી રહે છે.
પ્રશ્નઃ ૧૦૦-તે અનુવાદ બૂકના ૧૨૯-૩૦મા પેજ ઉપરની ૭૩મી સ્કૂટનેટમાં– “શ્રી તપાગચ્છમાં આજે એક વર્ગ સૂતકને વિષે જે વિચિત્ર પ્રવૃત્તિ સેવી રહ્યો છે, જેવી કે(૧) કેઈને ત્યાં સુવાવડ હોય તે એકતાલીસ દિવસ સુધી સાધુને વહોરાવી શકાય નહિ, (૨) તેના ઘર સાથે જે એક મોભ હોય તેનાથી પણ ગોચરી વહેરાવી શકાય નહિ, (૩) એક ખડકી હોય તેનાથી પણ ગોચરી વહેરાવી શકાય નહિ, (૪) સુવાવડ ગમે ત્યાં થએલી હોય છતાં તેનાં ઘરના માણસોથી સેવા પૂજા કરાય નહિ, (૫) સુવાવડી બાઈથી સવા સવા મહિના સુધી દર્શન કરી શકાય નહિ, (૬) મરણ પ્રસંગે કાંધ દીધી હાય-સ્મશાનમાં ગએલ હેય-શબે અડ્યા હોય તે અમુક દિવસ સુધી પૂજા–સામાયિક-પ્રતિક્રમણ વગેરે થઈ શકે નહિ, (૭) ઈત્યાદિ ધમકરણમાં જ અટકાયત કરનારી કહેવાતી હાલની અનેક વિચિત્ર પ્રવૃત્તિને શાસ્ત્ર તેમજ સુવિશુદ્ધ પરંપરાને મુદ્દલ ટેકે નથી, તે ઉપરને ભૂલ પ્રશ્નોત્તર સ્પષ્ટ સાબિત કરી આપે છે. આમ છતાં આજે કેટલાકે બેટી પ્રવૃત્તિએને પરંપરાના નામે ઉત્તેજન આપી શાસ્ત્રીય માર્ગને જનતામાંથી ભૂસી નાખવાના નાદે ચઢેલા સૂતક વિષેના ભ્રમને પણ સુધારવાને બદલે “જૈનકેમ અભડાઈ જાય છે એવી ધા નાખીને પિતાની અધમ મને વૃત્તિનું તાંડવ કરે છે. તેમનાથી ખપી જીએ કદી ઉધે માર્ગે દોરાવું નહિ. અમે વાંચકોને ભલામણ કરીએ છીએ અને ઈચ્છીએ છીએ કે–તેઓ સૂતકના નામે ક્યાંય સેવા-પૂજાદિ શુભ કરણી, કે-જે શાસ્ત્રાધારે સ્નાન કરીને શુદ્ધ થવાથી સુખેથી કરી શકાય છે, તેનાથી પિતે અટકીને કે અન્ય કેઈને અટકાવીને મહાઅંતરાયકર્મનું પાપ ન બાંધે.” એ પ્રમાણે લખ્યું છે તે શું જેન શાસ્ત્રમાં સૂતક વર્જવાનું કહ્યું જ નથી ? અને સૂતક, આખા સંઘમાં પરંપરાનુસારે તે જે વજય જ છે તે શું ખોટું છે?
ઉત્તર – જૈન શાસ્ત્રોમાં સૂતક વર્જવાનું ઠેર ઠેર કહેલું છે જ. સં. ૧૯૯૮ આદિના શાસન સુધાકર પત્રના અનેક અંકમાં તે વગને–તે “શ્રી હીરપ્રશ્ન” અને “શ્રી સેનપ્રશ્ન” ગ્રંથને જન્મ જે આગમગ્રંથ અને શાસ્ત્રોના આધારે છે તે આગમગ્રંથે તેમજ શાસ્ત્રોમાંથી ઉદ્ધરીને અનેક પા અનેકવાર પણ જણાવેલ છે. “શ્રી વ્યવહારસૂત્ર” નામના
