________________
પર્વતિથિબેધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૨૦૮
તે સંલગ્ન પાઠ તો તેમના મત ઉપર મહેરછાપ મારવાને બદલે “સાતમમાં કરાતું આઠમનું કૃત્ય આઠમનું ગણવા નહિ પામે.” એમ જણાવીને તેમના નવા તિથિમતને મૂલમાંથી ફેજ જ કરે છે.
શ્રી અંબૂવિજયજી, આટલેથી જ અટકેલ નથી. તેમણે પિતાના નવા મતની સિદ્ધિ માટે એથીય આગલ વધીને થે પૂર્વના હવે કરવા માંડેલા તે કૂટ અર્થને સાચે લેખાવવા સારૂ તે બૂકના પેજ ૧૦૦ પછી તે ઘર fખવાત પરં છિદ્યાર ના ન્યાયે ૪૭ પેજ સુધી યદ્વા તદ્રા લખાણ કર્યા છે! પરંતુ “ખોટું લાંબુ ન નિભે” એ ઉક્તિ અનુસાર સં.
૧ લ્માં તે વર્ગે મધ્યસ્થને ફેડીને પ્રાપ્ત કરેલા અને તે પછી પોતે પિતાના જૈનપ્રવચનના ખાસ અંકમાં પણ પ્રસિદ્ધિ આપવા રૂપે સ્વીકારેલા પી. એલ. વૈદ્યનાં લખાણમાં “ધિરાતમાં શીર્ષકતલે તે વૈધે પણ તે ‘સો પૂર્વાને અર્થ–પર્વતિથિના ક્ષયે પૂર્વતિથિનાં સ્થાને ક્ષીણતિથિ કરવી. એ મુજબ જ કરવાથી શ્રી અંબૂવિજયજીને તે બધા જ મલોખાને માળખે, તેમણે સ્વીકારેલા તે વૈદ્યના લખાણથી જ જમીનદોસ્ત થઈ જવા પામેલ હોવાથી હવે તે
તે બંને વાત સંગત શી રીતે ગણાય?' એ પ્રશ્ન જ રહેતું નથી. આ પ્રશ્ન કદ –નો વર્ગ, “ટિપણમાં હોય તે પ્રમાણે જ તિથિ માનવી જોઈએ.” એમ કહીને “જે વસ્તુ જેમ હોય છે તેમ જ માનવામાં સમકિત ગણાય અને તેમ નહિ માનવામાં મિથ્યાત્વ ગણાય. એમ કહે છે તે ખરૂં છે?
ઉત્તર-નવા વર્ગની તે વાતને તે વર્ગ જ સાચી લેખાવી શકે તેમ નથી. કારણકે– પિતાની તે વાતને સાચી મનાવવામાં તે તેમને-પાછળ ૬૪માં પ્રશ્નના સમાધાનમાં જણાવ્યા મુજબ ‘મિ” તથા “ પૂર્વના સિદ્ધાંતે બતાવવાવાળા તે બંને શાસનમાન્ય આચાર્ય પ્રવરેએ તે ટિપ્પણની બધી જ તિથિઓને હોય તેમ માની નહિ હોવાથી અને ન હોય તેમજ માનવાનું ઠરાવેલ હોવાથી તે ઉભય સિદ્ધાંતસમર્પક આચાર્યપ્રવરે કે-જેઓ સમકિતની છાપવાળા છે તેમાં સમકિત નહિ ગણાવવાની અને મિથ્યાત્વ ગણવવાની ઘોર આપત્તિના ભાજન બનવું પડે છે શાસનમાંથી ઓળતા બંધ પડીને શાસનપક્ષના વગરપ્રયાસે જ ઉખડી જવું પડે તેમ છે.
જે કે-ટિપ્પણુમાં બીજ આદિ પર્વતિથિને ક્ષય હોય ત્યારે ટિપ્પણાવાળાઓ, પડવા આદિની તિથિમાં નક્ષત્ર વગેરે લખે છે અને ક્ષીણ બીજ આદિની આગલ નક્ષત્રાદિના સ્થાને સર્વત્ર મીંડાં મૂકવા વડે બીજ આદિન ક્ષય માને છે તેમ આ “જે વસ્તુ જેમ હોય તેમ કહેવામાં સમકિત લેખાવનારે” ને વર્ગ, બીજ આદિને ક્ષય તો માનતા નથી અને ટિપણામાં જે નથી જ લખ્યું તે “પડ–બીજ આદિ ભેળાં” એમ લખે છે–બોલે છે–માને છે અને મનાવવા મથે છે,” તે વાત જ તે વર્ગની એ સમકિત-મિથ્યાત્વની વાતને જુઠી અને ભ્રામક ઠરાવવા પર્યાપ્ત છે, છતાં તેવું બોલવામાં તે વર્ગ કેટલે બધા જુઠે અને ભ્રામક છે? તે સમજી લેવા સારૂ નીચેની બીનાએ પણ ધ્યાનમાં રાખવી આવશ્યક છે.
