________________
પર્વતિથિબેધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૧૮૩
તેમના નવા મત પહેલાનું, પૂર્વાપર સંબંધવાળા લખાણોને ઉડાવી દીધેલું અને (ભા. શુ. ૪-૫ના જડીયા પર્વની નહિ પણ એકવડા જ પર્વની ક્ષયવૃદ્ધિની વાતવાળું હોવા છતાં, તેને ભા. શુ ૪-૫ વાળા જોડીયા પર્વની વાતમાં જોડી કાઢીને “પાંચમે સંવત્સરી કરી હતી’ એમ બેટે પ્રચાર કરવાના દુરાશયથી રજુ કર્યું છે.
ખોટા પ્રચાર અર્થે તેવું કુટિલ લખાણ કરવામાં તેમને–આરાધનામાં પણ બે પાંચમ કહેવાની જે ભૂલ કરી છે તેને અને તે ભૂલના ગે સંવત્સરી પણ તેમને લોકોત્તર ત્રીજે કરવી પડેલ હોવાની બીજી ભૂલને ઢાંકવાને જ નહિ, પરંતુ સિદ્ધાંતમાં ખપાવવાને માત્ર દુર્હતુ જ છે. સિવાય શાસનપક્ષે તે વખતે લેકેત્તર એથે સંવત્સરી કરી તે તે શુદ્ધ પરંપરાનુસારી હોવાથી લેશમાત્ર અયુક્ત નથી. પરંતુ તે પરંપરાશુદ્ધ અવિચ્છિન્નમાર્ગથી સ્વચ્છેદે ખસવામાં એ રીતે તેઓ કારમી ભૂલને ભેગ બનેલ છે તે અયુક્ત છે અને તદુપરાંત તે અસુક્તવર્તનમાં અટવાયા પછી તેમણે આ રીતે લેખાવવામાં માંડેલી તે પહેલી પાંચમને તેઓ તે પાંચમ જ ગણતા નથી–ખું ગણે છે છતાં) અહિં આરાધનાની પાંચમ ગણાવે છે અને તેમ કરીને માર્ગસ્થને ઉન્માગી દેખાડે છે! તે તે અયુક્તાયુક્ત છે.
સં. ૧૯૯૨ સુધી તેમણે ટીપણાંની બે પૂનમ અને બે અમાસ વખતે પિતાના આરાધનાના પંચાંગમાં બે તેરસ કરીને પહેલી પૂનમ અને પહેલી અમાસે ચૌદશ કરેલી છે અને કહેલી છે, તે વખતે તેમણે “પૂનમે કે અમાસે ચૌદશ કરી એમ માન્યું જ નહિ હોવાથી કદિ કહ્યું જ નથીઃ આમ છતાં હવે તેઓ તે ભા. શુ બે પાંચમ વખતે “પાંચમે ચોથ કરી કહે છે તેથી તેમની તે ખુલ્લી માયામૃષા છે. નવે મત કાઢયા પછી પણ તેમણે તે સં. ૧૯૨માં ચંડાશુગંડુમાં આસો વદ બે ચૌદશ હતી તે પ્રસંગે તેમના વીરશાસનપત્ર વર્ષ ૧૫ ના ૬-૭ અંકમાં સં. ૧૯૨ના આ વદિ ૮ થી સં. ૧૯૩ના કા. શુ. ૫ સુધીના છાપેલા લોકોત્તર પંચાંગમાં તે બે ચૌદશની બે તેરસ છાપીને પહેલી ચૌદશે તેરસ કરી છે અને તે વખતે પણ “ચૌદશે તેરસ કરી” એમ તે તેમણે કહ્યું જ નથીઃ પિતાનાં તે વર્તનને તે નવા મતના નેતા આદિએ અદ્યાપિ પર્યત પણ “પહેલી પૂનમ-અમાસે ચૌદશ કરી હતી કે ચૌદશે તેરસ કરી હતી એ તરીકે લેખાવ્યું જ નથીઃ આથી સ્પષ્ટ છે કે-શ્રી જંબૂવિ૦નું તે લખાણ પણ ભ્રામક જ છે.”
તે ભ્રામક લખાણનું પણ મૂળ તે તે બૂકના ર૩મા પેજ ઉપરનું-“સાંવત્સરિક પર્યુષણની અઠ્ઠાઈની શરૂઆત શીર્ષક તળેનું શ્રી સિદ્ધચક્રનું દસ પંક્તિવાળું ભેળસેળીયું લખાણ છે. સિદ્ધચક્રમાં જુદા જુદા પ્રસંગને આશ્રયીને જુદા જુદા વિષયેને અંગે વેધકદષ્ટિથી તલસ્પર્શી પણ લખાએલા આગમ અને પરંપરાનુસારી સચોટ લખાણમાંથી જુદા જુદા વિના ટુકડાઓને ઉપાડી લઈને તે ટુકડાઓના બનાવેલા એક લખાણને શ્રી અંબૂવિજય
જીએ પ્રથમ તે તે પેજ ૨૩ ઉપર શ્રી સિદ્ધચકમાંના એક વિષયને એક લખાણ તરીકે દેખાડવાની ચાલબાજી કરી છે અને તે પછી તે ભેળસેળીયા લખાણના ૩ ટુકડા કરીને તેમાંના
