________________
૧૯૦ ]
તત્વતરંગિણી અનુવાદ ગ્રંથ
ઉત્તર–શ્રી જંબૂવિજયજીએ તે સ્થળે રજુ કરેલું શ્રી સિદ્ધચકનું લખાણ, તે લખાણ માંનું અંતિમ-બને તેથી મનાયે ન હોય.” એ વાક્ય કાપીને અને અધુરા વાકયે જ પૂર્ણવિરામ ઉપજાવી કાઢીને રજુ કર્યું છે. તેમ કરવામાં તેમના ત્રણ હેતુ છે. એક તે
તેમણે તેમની તે બૂકના પેજ ૩ થી ૪ ઉપર સં. ૧૮૬ન્ના તે તેર બેસણાના નિયમને (શ્રી કલ્યાણવિજયજીની “પર્વતિથિચર્ચાસંગ્રહ” બૂકના ૨૬-૨૭ પેજ ઉપરથી) શાસ્ત્રીય અને સુસંબદ્ધ લેખાવવા કોશિષ કરવાની કરેલી ભૂલ એ નિમિત્તે છૂપાવવી, એ છે. એ દુરાશયની સિદ્ધિ અર્થે બીજે દુર્હતુ એ છે કે-“અમારી જેમ તે નિયમને પૂજ્ય આગદ્ધારકશ્રી, અશાસ્ત્રીય અને અસંબદ્ધ માનતા જોતા તે હવે માનવા લાગેલ છે” એમ પ્રથમથી જ તે ૧૮૬–ા નિયમને અશાસ્ત્રીય માનનાર પૂ. આગમ દ્વારકશ્રીના નામે અસત્ય પ્રચારવું, અને ત્રીજે દુર્હતુ એ છે કે-“શ્રી સિદ્ધચક્રમાંના તે લખાણમાંનું પાછલું વાક્ય કાપીને જ તે લખાણ છાપવું કે-જેથી શ્રી સિદ્ધચકમાંનું તે લખાણ, સમયધર્મપત્રવાળાને જણાવેલ છે એમ વાચકના ખ્યાલમાં ન આવે” તે લેખકનું વિશેષ જુઠ્ઠાપણું તે એ છે કે“તેમણે પિતાની તે બૂકના ચોથા પેજ ઉપર તે સં. ૧૮૬૯ના નિયમ માટે-“ઉપરને ઠરાવ ખરેખર તપાગચ્છનાં બેસણુને કરે છે એમ કહેવું મુશ્કેલ છે.” ઈત્યાદિ લખીને તેર બેસણાના તે નિયમને તેર બેસણાને માનેલ જ નહિ હોવા છતાં પણ તેમણે અહિં અશાસ્ત્રીય અને અસંબદ્ધના બહાને તે નિયમને પોતેય તેર બેસણુને માનતા હવાને દેખાવ કરેલ છે!” આવા લેખકનું લખાણ અંશમાત્ર પણ યથાર્થ ક્યાંથી હોઈ શકે?
તે નવા તિથિમતના નેતા શ્રી રામચંદ્રસૂરિજી, સં. ૨૦૧૪ ના રાજનગર મુનિસંમે લનમાં શ્રી જેબૂવિજયજીની તે બૂકના લખાણની જવાબદારીમાંથી તેના લેખકને પૂછે” એમ કહીને તે બૂકને જે હાથમાં પણ નહિ ઝાલવા પૂર્વક ખસી ગએલ તે તે તે બૂકનાં સમસ્ત લખાણને તેમના જ ગણાતા તેઓ પણ ઉપજાવી કાઢેલ જૂઠાણ તરીકે જ સમજતા હેવાનું તાદશ સ્વરૂપ હતું.
પ્રશ્ન પલ–તે બૂકના ૩૮ મા પેજ ઉપરના તે સં. ૧૮૬૯ના તેર બેસણા અંગેના લખાણની નીચે-“પાછા તે જ લેખક, સિદ્ધચક વર્ષ ૫, અંક ૩, પૃ. ૧૫૬ માં લખે છે કે તેર બેસણુના તે લેખથી જ સાબિત થાય છે કે વિદ્વાને પૂનમના ક્ષયે તેરસે ચૌદશ અને ચૌદશે પૂનમ કરતા હતા.” આ ઉલટસુલટ લખાણ કરવાની રીત લેખકનું માયામૃષાવાદીપણું સિદ્ધ કરે છે. જેમ તેર બેસણુને લેખ અશાસ્ત્રીય હોવા સાથે અસંબદ્ધ છે તેમ તેઓએ બહાર પાડેલા શાસ્ત્રીયપૂરાવા અને મતપત્રકે પણ અશાસ્ત્રીય અસંબદ્ધ જ છે. માટે તે માનીને ચાલવું તે પણ વિરુદ્ધ જ છે.” એ પ્રમાણે જે લખાણ કરેલ છે તેમાં સત્ય શું છે?
ઉત્તર-નવા તિથિમતને સાચે લેખાવવા સારૂ શ્રી અંબૂવિજ્યજીએ સં. ૧૩માં
