________________
૧૭૮ ]
તત્ત્વતરંગિણી અનુવાદ ગ્રંથ જરૂર અને તેનું કારણ શીર્ષક સહિતનું લખાણ અને ત્રીજુ-“વૃદ્ધિમાં ઉત્તર તિથિ કરવાનું કારણ” શીર્ષક સહિતનું લખાણ રજુ કરીને તેમણે તે લખાણ બાદ તે બૂકના પેજ ૩૧ ઉપર લખ્યું છે કે-“શ્રી સાગરજી કદાગ્રહશૂન્ય મને દશામાં હશે ત્યારે તેમણે ઉપલું વિવેચન લખી નાખ્યું હશે. અમે જે વસ્તુ શાસ્ત્રાધારે કહી છે અને કહેવા માગીએ છીએ તેને જ એ એક અનુવાદ માત્ર છે. શ્રી સાગરજીના પક્ષમાં પડેલા આચાર્યાદિ તેમના જ લખાણુને શાંતિથી વિચાર કરે તો થતી માર્ગભૂલ અવશ્ય સુધરી જાય. ઉપલા લખાણથી શ્રી સાગરજીએ અમારી-“(૧) પર્વતિથિઓની ક્ષય-વૃદ્ધિ થાય છે, (૨)-પર્વ ક્ષયે તેની આરાધના પૂર્વ દિવસમાં કરાય છે, (૩)-ક્ષણપર્વની આરાધનામાં સૂર્યોદય લેવાને હોતો જ નથી, (૪)–એક દિવસે બે પર્વ હોય તે બન્ને પર્વની આરાધના એક જ દિવસે થાય છે; પરંતુ અતીત કે અનાગત વગર ભેગવટાવાળી તિથિ લઈ શકાતી નથી તેથી જ પુનમ-અમાસ કે પાંચમની ક્ષયવૃદ્ધિએ તેરસ કે ત્રીજની ક્ષય વૃદ્ધિ કરી ચૌદશ અને ચોથ બીન ભગવટાવાળી તિથિએ કરવી તથા ચોથ કે ચૌદશના ક્ષયે પાંચમ કે પુનમ અમાસે સંવત્સરી તથા પકખી કરવી તે શાસ્ત્ર અને સામાચારીથી કેવલ વિરુદ્ધ જ છે, (૫)-સૂર્યોદયવાળી તિથિ તો તે જ દિવસે આરાધવી જોઈએ, (૬)-વૃદ્વિતિથિમાં પૂર્વસૂર્યોદયવાળી તિથિ છેડી પરસૂર્યોદયવાળી તિથિ ગ્રહણ કરવી અને (૭)-પંદર વગેરે દિવસેને હિસાબ તિથિ ભગવટાથી મેળવવાને છે.” એ સાત માન્યતાને એકરાર-સ્વીકાર કર્યો છે.” તે આ બાબતમાં તથ્થાંશ શું છે?
ઉત્તર-શ્રી સિદ્ધચક્રપાક્ષિક સં. ૧૯૯૨ના કાર્તિક વદિ ૦))ના અંક ના પેજ ૯૭ (ટાઈટલ પેજ ૩)થી શરૂ થયેલો તે-“પન્નરસë.” આદિ ત્રણ શીર્ષકવાળે લેખ,–તે અંકના પેજ ૯૮ (ટાઈટલ પેજ ૪)ઉપરના પહેલા પિરાના-આ બધું કહેવાને ભાવાર્થ એટલે જ કે–પાક્ષિકની તિથિ જે ચતુર્દશી છે તેની મર્યાદામાં સૂર્યોદય ઓછા થાય કે વધારે થાય (ચૌદશને ક્ષય હોય કે વૃદ્ધિ હેય) તેને હિસાબ ગણાય નહિ પણ માત્ર તિથિને ભગવટો અને ગએલી (ક્ષીણ) તિથિઓની સંજ્ઞા જ ગણાય.” તે અંતિમ લખાણ સુધીમાં “પરમપવિત્ર પર્યુષણ પર્વની વ્યવસ્થા અને તેના પવિત્ર કાર્યો શીર્ષક તળે-સં. ૧૯૯ના સિદ્ધચક્રના ૨૨મા અંકથી શરૂ કરવામાં આવેલા વિશાલ લેખના પેટા લેખ તરીકે પૂર્ણ થએલ છે. તે આખો પેટાલેખ, નવા મતની સાથે લેશમાત્ર સંબંધ ધરાવતે નહિ હેઈને પૂનમે પાખી કરવાવાળાની માન્યતા અસત્ય હોવાનું જણાવવા માટે જ લખાએલ છેઃ ચૌદશે પકખી કરનાર તપાગચ્છવાળાઓની કે-“પૂનમ અમાસ કે ભા. શુ. પની ક્ષયવૃદ્ધિએ ટીપણાની ચૌદશ કે ભા. શુ. ૪ના એક જ દિવસે પૂનમ-અમાસ કે ભા. શુ. પાંચમનું પણ આરાધન થઈ જતું હોવાનું મનસ્વીપણે જ કહેવા લાગી જઈને પૂનમ-અમાસ અને ભા. શુ. પંચમીનું આરાધન લેપી નાખનાર તેમજ ટીપણાની બે પૂનમ–બે અમાસ–બે પાંચમ, આરાધનામાં પણ ઉભી રાખીને ચૌદશ અને પૂનમ-અમાસ અને ભા. શુ. ૪-૫ નાં જેડીયાં
