________________
પતિથિઓધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૧૭
પણ પ્રામાણ્ય, તેની પાસે નિર્બલ ગણાતા શાસ્ત્રથી નકકી કરવાની વાતૂલતાને સેવીને પણ પરંપરાનો અપલાપ કરવા મથે છે, પરંતુ તે મથામણ દયાપાત્ર છે. પરંપરાને અનાદર કરવામાં મહેર શ્રી યશોવિજયજી મહારાજ -સ્વરચિત કાત્રિશત કાત્રિશિકા ગ્રંથને વિષે'जीतप्राधान्यानादरे तत्प्रतिपादकशास्त्रानादरात् व्यक्तमेव नास्तिकत्वम्' सेम हीन २५ष्ट નાસ્તિકપણું જ જણાવે છે. તેઓશ્રી તે તે સ્થલે આગલ વધીને ત્યાં સુધી કહે છે કેહિંમતત્વરંડ તષામાશં-શિષ્ટ પુરુષની સંમતિવાળા માર્ગમાં સંદેહ પડશે સતે પણ તે શિષ્ટ સંમત માગને દૂષણ આપવું તે અન્યાય છે. જો કે આપણી પ્રચલિત શ્રી દેવસૂર સામાચારી=પરંપરા તે શાસ્ત્રથી પણ સર્વાગ શુદ્ધ છે. છતાં તે વર્ગે મતના મમત્વ વશાત્ શાસ્ત્રોના અર્થોને પણ અધુરા-જુઠા અને અસંબદ્ધ કરીને તે પરંપરાને યેન કેન અપલપીને પણ અસાર લેખાવવાનો નિર્ધાર જ કર્યો જણાય છે ત્યાં આવું સજજડ પણ ઔષધ તે વર્ગનું હિત કેમ કરી શકે? આથી શાસ્ત્ર અને પરંપરા એ બંનેને અપલાપ કરનાર તે વર્ગની “તેનું તેવું જ ભાવિ' એમ સમજીને કલ્યાણકામી જનેએ દયા જ ચિંતવવી શ્રેયસ્કર લાગે છે.
પૂજ્ય બહુશ્રુત આગદ્ધારક આચાર્ય દેવેશશ્રીએ, શ્રી સિદ્ધચક્ર માસિક વર્ષ ૧૦ના ૧૨મા અંકના ચેથા ટાઈટલ પેજને છેડે ફરમાવેલ છે કે-“શાસ્ત્રોમાં જે વસ્તુ ન કહેલી હોય અથવા બીજી રીતે કહેલી હેવા છતાં જુદા રૂપે પરંપરાથી ચાલી આવતી હેય તે પણ છતવ્યવહાર ગણાય અને જૈન વર્ગને માનનારે વર્ગ તે આચરણને આગમના કથન જેટલી પ્રમાણિક માને, એમ શ્રી ધમરત્નપ્રકરણમાં સ્પષ્ટપણે કહેલું છે. છતાં જ્યારે શાસ્ત્રથી વિરુદ્ધ ચાલનારે વર્ગ શાસ્ત્રો અને પ્રમાણેને શાસ્ત્રાભાસ અને પ્રમાણુભાસ કહીને ઉથાપક બનવા સાથે અને શાસ્ત્રાનુસારિણી જ પરંપરાને પણ પી દેનાર બને છે (ત્યારે તે વર્ગની દયા જ ચિંતવવી રહે છે.)
પ્રશ્ન ૧૮૯–શ્રી વિજયદેવસૂરતપાગચ્છની એ પ્રાચીન આચરણાગત-પૂનમ અમાસની ક્ષય-વૃદ્ધિએ જે તેરસની ક્ષય વૃદ્ધિ કરવાની પ્રવૃત્તિ છે, તે પ્રવૃત્તિની તે વગે તેમની “પર્વ તિથિપ્રકાશ” બૂકના પૃ. ૨૬૩ ઉપર-“હાલમાં પૂનમઅમાસની ક્ષય-વૃદ્ધિએ તેરસની ક્ષય વૃદ્ધિ કરવાની ચાલતી પ્રવૃત્તિ કયા પ્રમાણિક પુરુષથી શરૂ થઈ છે તેને જ પત્તો નથી. આગમ સાથે તેને અત્યંત બાધ આવે છે અને તેના આધારે એક એર નવીન કરવામાં આવતી ભા. શુ. પાંચમની ક્ષય-વૃદ્ધિએ ત્રીજની અથવા ચોથની ક્ષય-વૃદ્ધિ બીજા આચાર્યોને સમત નથી.” એ પ્રમાણે લખીને જે અવગણના કરી છે, તેમાં કાંઈ પણ તથ્ય ખરું કે નહિ?
ઉત્તર–તે વર્ગ, પિતાની તે બૂકમાં શ્રી સ્વપજ્ઞ તવતરંગિણીના ચોથા ભાગને પણ અનુવાદ રજુ કરેલ નથી અને જેટલા ભાગને અનુવાદ રજુ કરેલ છે તે પણ
