________________
૧૧૮ ]
તત્વતરંગિણી અનુવાદ ગ્રંથ સાદી વત નિનીતિ પુત્તિ, તક પત્ર મતિરર નિવિદા' સૂકતાનુસાર મૂલ તથા ટીકાના અર્થને બહુધા નિજના કલ્પિતમતમાં ખેંચીને કરેલ હોવા છતાં તે વગે, તે બૂકનું
પજ્ઞ તત્વતરંગિણીને અનુવાદ” એમ નામ આપ્યું છે તે નામ જ તથ્ય નથી તેવી તે બૂકમાંની એ વાતમાં તે તથ્ય હાય જ કયાંથી?
પૂનમ-અમાસની ક્ષય-વૃદ્ધિએ તેરસની કરાતી ક્ષય–વૃદ્ધિની પ્રવૃત્તિને સં. ૧૯૯૨ સુધી તે વગે પણ અપનાવેલી જ હોવા છતાં (સં. ૨૦૧૪ના રાજનગર મુનિસંમેલન વચ્ચે તે “પૂનમ-અમાસની વૃદ્ધિએ બે તેરસ કરાય છે” એમ સ્પષ્ટ જણાવનારે સં. ૧૯૩૮ નો પૂ. મૂલચંદજીમને એક પિસ્ટ કયાર્ડ તથા “તે રૂઢિ છે” એમ જણાવનાર તેમના જ વડદાદાગુરુ શ્રી આત્મારામજીમ વિ. સં. ૧૯૪૪ના ચિત્ર શુદિ ૭ ને ભેમવારને બીજે પત્ર પણ તે વર્ગને ૪૦૦ સાધુના સાંભળતાં વાંચી સંભળાવ્યો હોવા છતાં) સં. ૧૯૯૨ થી તેમણે કાઢેલા નવા મતને તે પ્રવૃત્તિ જુઠે ઠરાવે છે, તેથી તે વર્ગ ત્યારથી તે પ્રવૃત્તિની એ રીતે અવગણના કરી રહેલ છે, પરંતુ તેમ કરવામાં તે તે વર્ગ, (તેમના દાદાગુરુ શ્રી દાનસૂરિજીએ “વિવિધ પ્રશ્નોત્તર’માં જેમને પરમગુરુ તરીકે સંબોધેલ છે તે) આ. શ્રી હીરસૂરીશ્વરજીમને પણ અપ્રમાણિક પુરુષની પ્રવૃત્તિનું પાલન કરનાર તરીકે ઓળખાવનારું ઘોર પાપ ઉપાર્જન કરે છે ! કારણકે-શ્રી “હરિપ્રશ્નના ‘વશીરતુથી” તથા ખરતરીય શ્રી ગુણવિનયના-“અન્ય વૃક્ષ gift fબાય ૪૪ જિમ?'ના પાઠ મુજબ લગભગ ૪૦૦ વર્ષ પૂર્વે આ. શ્રી વિજયહીરસૂરિજીમ પણ પૂનમ=અમાસની ક્ષય-વૃદ્ધિએ પરંપરાનુસારે તેરસની જ ક્ષય-વૃદ્ધિ કરતા હતા, તે વાત તે તે તે દસ્કતથી પણ સિદ્ધ છે.” - તે વાક્ય પછી નવા વગે એ આચરણા બદલ જે-“કયા પ્રમાણિક પુરુષથી શરૂ થઈ તેને પત્તો જ નથી” એમ કહેવા દ્વારા–આચરણ કરનાર પુરુષ અજાણ્યા હોય તે તેની બહુ પ્રાચીન આચરણ પણ પ્રમાણિક ન કહેવાય ” એમ વનિત કરેલ છે તે વિપરીતમતિનું પ્રતીક છે. ચારસેક વર્ષથી પ્રાયઃ ચાલુ થએલી કહેવાતી સ્વપ્ન ઉતારવાં–બેલી બેલી વગેરે ચાલુ પ્રવૃત્તિ કયા પ્રમાણિક પુરુષથી શરૂ થઈ તેને પત્તો નથી તે પ્રવૃત્તિને અપ્રમાણિક કહીને “લોપ કરવા જેવી છે” એમ કહેવામાં ભારી જોખમ સમજતે તે વર્ગ, શાસનની આદિથી શરૂ થએલી “પૂનમ કે અમાસની ક્ષય–વૃદ્ધિએ તેરસની ક્ષય-વૃદ્ધિ કરવાની પ્રાચીનતર પ્રવૃત્તિને પિતાને નવા મતના આગ્રહ ખાતર “કયા પ્રમાણિક પુરુષથી શરૂ થઈ તેને પત્તા જ નથી.” એમ કહીને લેપ કરવા જેવી જણાવે, તેનાથી વિશેષ વિપરીત મતિ બીજી કઈ હોઈ શકે? તે વર્ગની-સત્તરમી, સત્તાવીશમી કે સાડત્રીસમી પેઢીના પિતાનું નામ જ જે માલુમ ન હોય તે વિદ્યમાન પુત્રને સંમૂર્ણિમ કહી દેવા જેવી... આ વાતને કલ્યાણકામીજન કેણુ અને કેમ સહે? જેના કર્તાનું નામ પણ સંઘની યાદિમાં રહ્યું નથી તેવી શ્રી સંઘની (સં. ૧૨ સુધી તે તે વર્ષે પણ આચરેલી) આ સર્વવ્યાપક પ્રાચીનતર પ્રવૃત્તિનું તે
