________________
૧૬૨ ]
તત્ત્વતરંગિણી અનુવાદ ગ્રંથ
આ જ (“પર્વ ક્ષયે તેનું આરાધન પૂર્વતિથિમાં કરવું એવો જ) અથ કરતા હતા.” એ પ્રમાણે હરદમ જુઠું લખાણ કરવા વડે તે પિતાને મૃષાવાદ વિરમણ પ્રતિ સત્તામાં પણ સદૂભાવ હોવા વિષે શંકા સમર્પેલ છે. જે બહુશ્રુત મહાપુરુષ, આજીવન-“બારપર્વ એ ઉપરાંત ચિ. શુ. ૧૩-વૈ. શુ. ૩ આદિ પ્રસિદ્ધ પવઓના ક્ષયે તો આરાધનામાં પૂર્વતિથિને ક્ષય કરીને પ્રવર્તતા જ હતા, પરંતુ ચૌદશ-પૂનમ, ચૌદશ-અમાસ અને ભા. શુ. ૪-૫ વગેરે જેડીયા પર્વમાંની આગલી તિથિના ક્ષયે તે પૂર્વતર અપર્વતિથિને પણ ક્ષય કરીને જ પ્રવર્તતા હતા.” એ વાત સં. ૧૫ર-૬૧ અને ૮૯ની સંવત્સરીના પ્રસંગમાં તે ખૂબ જ ચર્ચાઈને પણ ઉત્તમ સુવર્ણ જેવી દીપ્તિમંત બનેલી હોવાનું જાણવા છતાં તે મહાપુરુષને નામે જે માણસ-“પૂ. આગમ દ્વારકશ્રી તે પ્રઘષને તે અર્થ નહોતા કરતા; પરંતુ અમે આજે જે અર્થ કરીએ છીએ તે જ અર્થ કરતા હતા.” એમ બેધડક જુઠું બોલી શકે છે તે માણસ, કેને માટે શું અસત્ય ન બેલે? તે શ્રીમાનને અન્ન પૂછવું પ્રાપ્ત થાય છે કે-“જે પૂ. આગમ દ્વારકશ્રી સં. ૧૨ પહેલાં “ક્ષ પૂર્વાને અર્થ, “પૂર્વ કે પૂર્વતર તિથિને ક્ષય કરે” એમ નહોતા કરતા અને તમારી માફક–“પૂર્વતિથિમાં આરાધન કરવું” એમ અર્થ કરતા હતા તે સં. ૧લ્પરના સયાજીવિજયમાં પ્રસિદ્ધ થએલ-“કેટલાક કહે છે કે-૪૪૪૪ શ્રી હીરપ્રશ્ન ચેથા પ્રકાશમાં XXXX “પાંચમના ક્ષયને બદલે વીજને ક્ષય માની ગુરુવારે થની સંવત્સરી અને શુક્રવારે પાંચમનું કૃત્ય પારણુદિ કરવું એ પંક્તિઓ મુજબ જાહેર માન્યતા ધરાવનાર તે પૂ. આગમેદ્ધારકશ્રી સિવાય તે વખતે બીજું કેણ હતું? વળી તમે જ આ બૂકના પેજ ૪૭ ઉપર–શ્રી સાગરજીના સમુદાયે આ વખતે પણ ઔદયિક ત્રીજને ચોથ કલ્પીને તે હિસાબે પર્યુષણ પર્વની આરાધનાને કાર્યક્રમ બહાર પાડયો હતો. એમ લખ્યું છે તેનું કેમ? શ્રી જંબુવિજયજીએ પણ તિથિસાહિત્યદર્પણમાં “તે મહાપુરુષે સં. ૧૯૧માં ભા. શુ. પના ક્ષયે ત્રીજને ક્ષય કર્યો હતો” એમ લખ્યું છે તે કેમ? છે જવાબ? તદ્દન ખોટું બોલનાર પાસે તદ્દન સત્યને જૂઠ કહેવાની મૂડી પણ કેટલીક હોય?
તેમની આ બૂકના પેજ ૯૩ ઉપર તેમણે ૧૦૧મા પ્રશ્નના ઉત્તરમાં “સં. ૧૯૮૯ત્ની સંવત્સરીની ચર્ચામાં પિતે રસ લીધે હતો” એમ સ્વીકાર્યું હોવાથી સિદ્ધ છે કે-તે પ્રસંગે પ્રસિદ્ધ થએલ શ્રી સિદ્ધચક સં. ૧૯૮ના ૨૧મા અંકના વધારાના ચોથા પેજ ઉપર “ પૂર્વા” ના-ખુદ આગમ દ્વારકશ્રી કૃત-પર્વતિથિને ક્ષય હોય તે પહેલાની તિથિએ તે પર્વની તિથિ-જે ક્ષયવાળી (હોય તે) ગણવી.” તે સ્પષ્ટ અર્થથી શ્રી કલ્યાણવિજયજી સં. ૧૯૮૯ સુધી તે સારી રીતે માહિતગાર છેઃ આમ છતાં તેમણે તે શ્રી સિદ્ધચક સ. ૧૯૯૨ ના ચોથા અંકમાંના પૂજ્યશ્રીના તે લખાણ ઉપરથી અગ્ય રીતે રજુ કરેલા તે કૃત્રિમ લખાણને આધારે પૂજ્યશ્રીના નામે “શ્રી સાગરાનંદસૂરિજી પોતે પણ પર્વતિથિની ચર્ચામાં હતા પડ્યા ત્યારે (એટલે કે-સં. ૧૨ સુધી) તે વચનને “પર્વ ક્ષયે તેનું
