________________
પવ તિથિબેધક પ્રશ્નોત્તરી
[ ૧૧૯
શ્રી સંઘમાં “જુનું તે સોનું' એ લોકોકિત અનુસાર પણ આજે શ્રેષ્ઠતર સ્થાન છે.
પિતાની કલ્પિત પ્રવૃત્તિને પ્રામાણિક લેખાવવા સારૂ અતિ પ્રામાણિક એવી આ પ્રાચીનતર પ્રવૃત્તિને લેપવાના ઉન્માદભર્યા તેવાં બેવજુદ લખાણ કરનાર તે વર્ગ પણ જે પિતાનાં તે લખાણોને સાચું માનતો હોય તો તેણે ઉદયવાળી તિથિ માનવાની પ્રાચીનતર પ્રવૃત્તિને તે પ્રથમ તકે તજી દેવી જોઈએ. કારણકે “જે વચનના આધારે તે વર્ગ, ઉદયવાળી તિથિમાની રહેલ છે તે –ાનિ સિદી ના મા” એ વચનના કર્તા કયા પ્રમાણિક પુરુષ છે? તેને પણ પત્તો જ નથી.”
પ્રથમનાં સમાધાનમાં જણાવ્યા મુજબ આજે તે વર્ગ પાળી રહેલ ૫૧ આચરણાઓમાંની-કપડાનું ધરવું-ઝોળી આદિને ગાંઠ વાળવી-ઉપધાન વિનાના ગૃહસ્થને સૂત્રે જણાવવા ઈત્યાદિ અનેક આચરણાઓ, કયા પ્રમાણિક પુરુષથી શરુ થઈ તેને પત્તો નહિ હોવા છતાં તે તે આચરણાઓને આજે નિસંદેહ આચરી રહેલ છે. આમ છતાં તે વર્ગ, એ રીતે હવે જ પૂનમ-અમાસની ક્ષય વૃદ્ધિએ સેંકડો વર્ષોથી અવિચ્છિન્નપણે ચાલી આવતી તેરસની ક્ષય-વૃદ્ધિ કરવાની તે એક પ્રાચીન પરંપરા ઉપર જ ટૂટી પડે છે! ત્યારે તેમનું તે શ્રી સંઘની કલ્યાણકર આચરણને યેનકેન ઉખેડી નાખવાનું હાર્દ ઉઘાડું થઈ જવા પામે છે. આવા તે વર્ગથી શ્રીસંઘે સાવધાન રહેવા જેવું છે.
નવા વર્ગના તે વાક્યમાંની તે બન્ને વાત જેમ પૂર્વોક્ત હકીકતથી વિશ્વસનીય નથી તેમ તે પછીની-આગમ સાથે તેને અત્યંત બાધ આવે છે. એ વાત તે કેવલ-ગોળો ગબડાવવા રૂપ જ છે. તે વર્ગની આ વાતને જે તેને અનુયાયી વર્ગ પણ સાચી માને તે તેઓને “પાંચમની સંવત્સરી જણાવનાર આગમને ચુથની સંવત્સરી જણાવનાર આચરણ બાધક છે.” એમ માનવું પડતું હોવાથી તેઓએ આજે એથની સંવત્સરી કરનાર પિતાની જાતને આગમબાધક સંવત્સરી કરનાર તરીકે ઓળખાવવાના મહાપાપના ભાગી બનવું પડે તેમ છે. તે વર્ગે ગબડાવેલે આ ગોળ તે ભયંકર છે.
તેમાં પણ ખૂબી તે એ છે કે-તે વર્ગે, તે આચરણ, શાસ્ત્રના એકાદ પણ પાઠને બાધક હેવાનું કે શાસ્ત્રથી બાધક હોવાનું સાબીત કર્યું જ નથી અને તે ગેળે ગબડાવેલ છે! વસ્તુતઃ તે વર્ગ તેવું ભવિષ્યમાં પણ સાબિત કરી શકે એવું કંઈ જ પ્રમાણ ધરાવતે નથી તેની તે ગોળારૂપે મૂર્તિમંત પીડા જ છે.
કારણ આપણે આગળ જોઈ જ ગયા છીએ કે નિર્યુક્તિ અને શૂણિ જેવા આગમગ્રંથને વિષે પણ-“યુગાંતે આવતી આરાધ્ય એવી આષાઢી પૂનમને તિષના હિસાબે ક્ષય આવે છે ત્યારે (તિષના હિસાબવાળી) આષાઢી ચૌદશને (દિન તે તે આગમધર મહાપુરુષએ “૧૪/૧૫” એમ નથી જણાવેલ; પરંતુ ત્યાં સાફ શબ્દોમાં) આરાધના માટે પૂનમ જ કહેલ છે.” એમ જોતિષીય ચૌદશને આગમધર ભગવતેએ પણ પૂનમ કહી, એટલે શ્રીસંઘ
