________________
૧૦૨]
તત્વતરંગિણી અનુવાદ ગ્રંથ
નહિ હોવાથી તેની રચના પૂર્વેના સંપ્રદાયમાં તે બોલાતું હેતું-છતાં–તે જ ચૈત્યવંદન બેલે છે તે પરંપરાથી બોલે છે.
(૪) તે ત્રણેય પ્રતિક્રમણમાં આજે તે વર્ગ પણ જે-“સ્નાતસ્યાની સ્તુતિ બેલે છે તેજ સ્તુતિ બોલવાને શાસ્ત્રો લેખ નહિ હોવાથી તેની રચના પૂર્વેના સંપ્રદાયમાં તે બોલાતી હતી, છતાં તે જ સ્તુતિ બોલે છે તે પરંપરાથી બેલે છે.
(૫) તે ત્રણેય પ્રતિક્રમણમાં આજે તે વર્ગ પણ જે-અજિતશાંતિ સ્તવન બેલે છે તે જ સ્તવન બેલવું એ શાસ્ત્રીલેખ નહિ હોવાથી તેની રચના પૂર્વેના સંપ્રદાયમાં તે બોલાતું હતું, છતાં તે જ સ્તવન બોલે છે તે પરંપરાથી બોલાતું બોલે છે.
(૬) તે ત્રણેય પ્રતિક્રમણને અંતે બેલાતા “સંતિકરની પહેલાં આજે તે વર્ગ પણ જે “બૃહશાંતિ” બોલે છે તે જ બલવી એ શાસ્ત્રીલેખ નહિ હોવાથી તેની રચના પૂર્વેના સંપ્રદાયમાં તે બોલાતી નહોતી છતાં તે જ બ્રહશાંતિ બેલે છે તે પરંપરાથી બેલાતી બોલે છે. આ સંબંધે શ્રી સેનપ્રશ્નના ૧૦૭માં પત્ર ઉપર ખુલાસો પણ છે કે'पाक्षिकप्रतिक्रमणे परंपरया शान्तिरवश्यं कथ्यते.'
(૭) તે ત્રણેય પ્રતિક્રમણને અંતે સર્વ સંપ્રદાયમાં બેલાતું “સતિકરું? બોલવાને કઈ શાઓલેખ નહિ હેવાથી તે સ્તવનની રચના પૂર્વેના સમુદાયમાં તે બોલાતું નહોતું છતાં (એ બાબત આ. શ્રી લબ્ધિસૂરિજીએ કલ્યાણ માસિક વર્ષ ૧રના પહેલા-બીજા સંયુક્ત અંકના ૧૬મા પેજની બીજી કોલમમાં આપેલ સમાધાનના હાર્દથી સ્પષ્ટ સમજી શકાય તેમ છે કે-) વડિલની ભૂલને પંપાળવા આજે વ્યવહારથી નહિ બેલતે તે વર્ગ પણ અંતરથી તે તે તે પ્રતિક્રમણને અંતે સંતિકર બોલવું વાજબીજ માને છે તે પણ પરંપરાને આભારી છે.
(૮) તે ત્રણેય પ્રતિક્રમણમાં “અજિતશાંતિ બોલ્યા પછી કરવામાં આવતી સઝાય પ્રસંગે આજે તે ન વર્ગ પણ જે “સાર , “રક્ષા ?” એ પ્રણાણે સજઝાય બલવાના માગેલ આદેશ મુજબ સઝાય તે બોલતો જ નથી અને સઝાયને બદલે (નવકાર, ઉવસગ્ગહર સ્તોત્ર અને સંસારદવાની સ્તુતિ બેલવાને કોઈપણ શાસ્ત્રીય ઉલેખ નહિ હોવા છતાં) નવકારાદિ લે છે તે પણ પરંપરાથી બોલાતું બોલે છે. શ્રી સેનપ્રશ્નના બીજા ઉલ્લાસમાં૪૧ મા પેજ ઉપર તે સંબંધી ખુલાસો પણ છે કે “ક્ષત્તિ દમણप्रान्तस्वाध्याये स्तुतिस्तोत्रादिपठनं आवश्यकचूर्ण्यभिप्रायेण परम्परया विधीयत इति ॥२०६॥'
() દરેક માસની તેરસ તથા ભા. શુ ત્રીજના દિવસે કરાતા દૈવસિક પ્રતિકમણને આજે તે વર્ગ પણ જે માંગલિક પ્રતિક્રમણ તરીકે સંબોધે છે, તથા તે તે દિવસે પ્રતિકમણમાં–ચૈત્યવંદન પાર્શ્વનાથ પ્રભુનું જ બોલે છે અને તેમાં પણ “ઍ નમ: પાર્શ્વનાથાય.” ચિત્યવંદન જ બેસે છે, સ્તુતિ “કલાણ કદં”ની જ લે છે અને સ્તવન “સંતિકર'નું
