________________
૧૦૮ ]
તત્વતરંગિણી અનુવાદ ગ્રંથ
- અ ર ર દ ક જ મકાનમક નામકનકાર દ્વારા પ્રમ ક ક કાન
ખ ર દ્ધ મા
રખ
(૪૭) પહેર દિવસ ચઢયા પછી શ્રાવકને પૌષધ ઉશ્ચરાવવાને નિષેધ કેઈપણ શામાં નથી છતાં આજે તે વર્ગ પણ શ્રાવકને પહોર દિવસ ચઢયા બાદ પૌષધ ઉચ્ચરાવતે નથી, તે પરંપરાથી ઉચ્ચરાવતો નથી.
(૪૮) નામનોરલgao” ગાથામાંના બજાર' શબ્દનો અર્થ “દહી” કરવામાં તેની સાથે “દૂધ અને છાશ” અર્થ પણ કરે એમ કેઈપણ શાસ્ત્રમાં કહ્યું નહિ હોવા છતાં આજે તે વર્ગ પણ જે દહીં સાથે “દૂધ અને છાશ” અર્થ પણ કરે છે તે પરંપરાથી કરે છે. (જુઓ સેનપ્રશ્ન ઉ. ૩ પત્ર ૮૩ પ્રશ્નોત્તર ૩૩૦)
(૪૯) “રાત્રે પૌરુષ પછી ઉંચા સ્વરેન બલવું” એમ શાસ્ત્રવચન હોવા છતાં તપસ્યાદિ મહોત્સવમાં તે વર્ગ પણ-શ્રાવકોએ ધામધૂમપૂર્વક ગાઈ વજાવીને કરાતા–રાત્રિજાગરણને તે નિષેધ કરતે જ નથી તે તેવી પરંપરા હેવાથી નિષેધ કરતું નથી. (જુઓ શ્રી હીરપ્રશ્ન પત્ર ૩૧ ત્રીજે પ્રકાશ પ્રશ્નોત્તર ૧૧)
(૫૦) શ્રી સેનપ્રશ્ન પત્ર ૨ પ્રશ્નોત્તર ૮ માં જણાવ્યા મુજબ સામાચારી વગેરે ગ્રંથમાં સાંજના પ્રતિકગણમાં બોલાતી સક્ઝાય પૂર્ણ થયા પછી નવકાર બોલવાનું કહેલ નહિ હોવા છતાં આજે તે વર્ગ પણ નવકાર બેલે છે તે (પાક્ષિક પ્રતિક્રમણદિને અંતે બેલાતા સંતિકરની જેમ વિધિમાં કહેલ નહિ હોવા છતાં) પરંપરાથી બેલે છે.
(૫૧) શ્રી એનપ્રશ્ન પત્ર ૧૪ ઉ. ૧ના પ્રશ્નોત્તર ૧૦૨ મુજબ- મિ કા રિટી सा पमाणं इयरीए कीरमाणिए । आणाभंगऽणवत्था मिच्छत्तविराहणं पावे' से था तथा
pg તિથિઃ જા, તૃત જા તથોર' પ્રધષને તે વર્ગ પણ (તેના કર્તાને તેમજ તેની પ્રામાણિકતાને નિર્ણય કરવા છેલ્યા વિના જ) પ્રમાણ માને છે તે સુવિહિત અવિચ્છિન્ન પરંપરાથી પ્રમાણ માને છે.
આ ઉપરાંત તે વર્ગ, પરંપરા પ્રમાણે વર્તતે હોવાના બીજા પણ અનેક ઉદાહરણ છે, પરંતુ વિસ્તારના ભયથી બીજા અહિં દર્શાવેલ નથી.
પ્રશ્ન ૧૧ પરંપરાને શાસ્ત્રાધાર હેત નથી, એમ માનીને તે તે વર્ગ, આટલી બધી શાસ્ત્રાધાર વિનાની પરંપરાઓને માને છે અને ત્યારે જ તેમના વડે કરાતી પ્રતિકમણાદિ આવશ્યકકિયાદિને સર્વ ધર્મવ્યવહાર તે વર્ગ સંપૂર્ણ કરી શકે છે. એ વાત તે વર્ગ વડે આજે પણ મનાતી પરંપરાના આટલા બધા દૃષ્ટાંતે જોતાં દીવા જેવી સ્પષ્ટ હોવા છતાં તે વર્ગો, સં. ૧૯૯૩ની “પર્વતિથિપ્રકાશ” બૂકના પૃ. ૮૭ ઉપર પરંપરાનું“જે વસ્તુ શાસ્ત્રાધારથી દૂષિત છે તે વસ્તુની પરંપરા એ વાસ્તવિક પરંપરા જ નથી. અશઠગીતાર્થ પુરુષથી આચરાએલી, સ્વઅજ્ઞાનાદિ દેથી જેમાં સિદ્ધાંતને લેશ પણ વિરોધ આવતું ન હોય, તેવી શાસ્ત્રધારવાની પરંપરા તીર્થંકર મહારાજની આજ્ઞાવત્ માન્ય કરવા ચોગ્ય છે. જેમાં પંચમીની ચોથ વગેરે.” એ પ્રમાણે લક્ષણ રજુ કરીને આજે પિતાના વડે પણ
