________________
૮૬ ]
તત્ત્વતર’ગિણી ગ્રંથના અનુવાદ
હૈં,
गन्थन्तरेहिं गन्थं, संवाएउँ विचेअणा जे उ ॥ पवयणदेसं गहिउँ, विवरीयं ते परूवेति ॥ ५१ ॥ जिणपडिमाण पइट्ठा, पट्टकप्पंमि साहुसंदिट्ठा ॥ वीरचरिए कया विय, चुण्णेणं कविलकेवलिणा ॥५२॥ सत्तुंजयमाहप्पे, दिट्ठा सिरिणाभसूरिसामिकया || तह सूरिपरंपरएण आगया लायविक्खाया ॥ ५३ ॥ दहूण विरुद्धा [ट्ठा] पुट्ठा मोहेण बिंति साहूणं ॥ નો નુત્ત જિંતુ પુળો, નિષિ મુળેવન્યું तेसिंठवणायरिय-द्ववर्णपि न सु (जु) ज्झए य अन्नंपि ॥ મૂળિયાર ય ઞળા, તિન્ ય વિષે ] વીર તેહિં? મારા एवं वियाणिऊणं, सूरीहि जिणिदपडिमसुइट्ठा ॥ कारिज्जइ सुहहेऊ, जिणवयणविऊहिं सहिं ॥५६॥
तं
છ
મૂલાઃ— જે પ્રમાણે સામાચારીથી સિદ્ધાંતવિરુદ્ધ કરાતું પણ જે ચિહ્નથી જાણી શકાય તે ચિહ્નને શાસ્ત્રાનુસારે કહું છું. ૫૪૮૫ શ્રી અનુયાગઢારસૂત્રની, વૃત્તિ અને ચૂણિ' વગેરેમાં શ્રાવક-શ્રાવિકાઓને મુહપત્તિ અને ચરવળા જિનેશ્વરે કહેલ હાવા છતાં પણ ‘જિનેશ્વરાએ કહ્યુ નથી' એમ બેલે છે! ॥ ૪૯ ૫ વળી કોઈક મંદબુદ્ધિ આત્માએ, શ્રાવકને ઠીકસારું' લાગે તેમ ઉપદેશ આપે છે કે-પૌષધ અને અતિથિસંવિભાગ, પતિથિએ જ આચરવાનાં છે. ા ૫૦ ૫ કે- જેએ પેાતે સ્વીકારેલા ગ્રંથને બીજા ગ્રંથાથી સંગત કરવામાં ચેતના વગરના છે,' એવા તેઓ પ્રવચનના એક અંશ ભાગ પકડીને વિપરીત પ્રરૂપણા કરે છે. ! ૫૧ ॥ સાધુને શ્રીજિનપ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરવાની શ્રીપ્રતિષ્ઠાકલ્પમાં આજ્ઞા છે, શ્રી વીરચિરત્રમાં કપિલ કેવલીએ પ્રતિષ્ઠા કરી' એમ દસ્કત પણ છે, તેમજ શ્રી શત્રુંજયમહાત્મ્યમાં શ્રીનાભસૂરિસ્વામીએ કરેલી પ્રતિષ્ઠા પ્રત્યક્ષ છે, તે જ પ્રમાણે આચાય પર પરાથી (પ્રતિષ્ઠા સાધુના જ હાથે કરાતી) આવેલી લેાકપ્રસિદ્ધ છે. ૫ ૫૨-૫૩ ૫ એ દેખીને પણ કાપ્યા થકા મેહથી પુષ્ટ થએલા મેલે છે કે–સાધુઓને તે ચેગ્ય નથી; પરંતુ તે કૃત્ય તે ગૃહસ્થનું જાણવુ !' ૫ ૫૪ ॥ તેવાઓને સ્થાપનાચાર્યની (પ્રતિષ્ઠા કરાવે છે તે) પ્રતિષ્ઠા ફરાવવી પણ કલ્પે નહિ, અને વળી ‘સૂરિપદ' વગેરેની સ્થાપના=પ્રતિષ્ઠાકૃત્ય તે કેમ
:
