Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
प्रियदर्शिनी टोका गा २७ विनीतशिप्यकर्त्तव्यम्
२१९ रणम् , लाभ.-अमाप्तस्य सम्यकदर्शन-मम्यग्ज्ञान-सम्परुचारित्रलक्षणरत्नत्रयस्य प्राप्तिस्वस्य कारणमस्ति, इतिप्रेक्षया-इतिपर्यालोचनात्मिकया उद्या मयताकपेण यतनावान् सहनशील सन् शिष्यः तत् अनुशासन गुरो. शिक्षापचन प्रतिशृणुयाद कर्तव्यतयाऽगीकुर्यात् । अय भाव.___ यथा-वर्षाकाले सूर्यकिरणाः प्रचण्डतरा भवन्ति, परतु परिणाम द्विवदिनसाभ्यन्तर पर ते जल्दावलोसमागमनशोतलपरनजलधारासपातजनितशीतस्पर्शसुखमादुर्भावयन्ति। "यथा ना-नालिफेर वहिः कर्फश भाति तथापि तदीय शीतलमधुरनीरगर्भितमाभ्यन्तरिकभागमुपलभ्प लोकस्तदास्वादनेन तुष्टिं पुष्टिं इससे अप्राप्त सम्यग्दर्शन, सम्यग्ज्ञान एव सम्यक चारित्र की मुझे प्राप्ति होती है। (त्ति पेहाए-इति प्रेत्य) इस प्रकार पर्यालोचनात्मक बुद्धि से विचार कर (पयो त पडिस्सुणे-प्रयतात प्रतिशृणुयात् ) सहनशील बना हुआ शिष्य गुरु के शिक्षात्मक वचनों को कर्तव्य समझकर अगोकार करे।
तात्पर्य-जिस प्रकार वर्षाकाल मे सूर्य की किरणे प्रचण्डतर हो जाती है और इम से वे प्राणियों को असहनीय बनती है परन्तु परिणाम मे दो तीन दिन के भीतर ही वे परसात के समागमन से पवन को शीतल बना देती है उस से जलवृष्टि खूब होकर शीतस्पर्श के सुख का उन्हें अनुभव कराती है । अथवा जैसे-नारियल ऊपर से कठोर होता है परन्तु उसका भीतर का भाग शीतल, मीठे जल से भरा रहता है, उसको બધુ મારે માટે લાભકારક છે કેમ કે, એનાથી અપ્રાણ સમ્યગૂ દર્શન ગમ્યજ્ઞાન, मने साभ्यः याश्विनी भने प्राप्ति थाय छे तिपेहाए-इतिप्रेक्ष मा प्रारे पर्या वायनाम* भुद्धिथा पियार ७३१, पयओ त पटिस्सुणे-प्रयत तत् प्रतिवणुयात् સહનશીલ બનેલ શિષ્ય ગુરુના શિક્ષાત્મક વચને કર્તવ્ય સમજી અગિકાર કરે
આનુ તાત્પર્ય એ છે કે, જેવી રીતે વર્ષોવાળમાં સૂર્યના કિરણે પ્રચડતર થઈ જાય છે, અને તેથી તે પ્રાણીઓ માટે અસહનીય બની જાય છે પરતુ પરિણામે બે ત્રણ દિવસની અંદર તે વરસાદના સમાગમથી પવનને શીતળ બનાવી દે છે, જેથી જળવૃષ્ટિ ખૂબ થાય છે અને ઠડીને સ્પર્શ સુખને અનુભવ કરાવે છે અથવા જેમ નાળિયેર ઉપરથી કઠોર હેય છે પરંતુ એની અદરને ભાગ શીતળ મીઠા જળથી ભરેલું હોય છે જેને મેળવી લોકો સુષ્ટિ-સતેલ
