Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
-
-
३९६
उत्तराष्पयनले मञ्जरीनाम्नी वेश्या कारण्यपूरमुनमनोहर योरूपलारण्यसस्थानादिक क्लिोप मोहिता जावा । अब सा लापण्यपूरमुनि प्रणम्य झटिति द्वारदेशमागस्य सर्वाणि निर्गमद्वाराणि पिधाय पुनस्तस्य समीपमागत्य सानुराग पश्यन्ती सस्मित्रं वदविमहात्मन् ! स्वल्पमेन काल मानन विष्टन, यानिक्षामानयामि । तद्विनयवचन निशम्य लावण्यपूरमुनिस्ताविष्ठति । सा च गृहाभ्यन्तरगता मुनिसगमाभिलाषिणा भिक्षोपयोगिवस्तुग्रहणव्याजेन नृत्यन्तीर भाने चलन्ती, वाहुविक्षपः __एक समय की यात है कि जन ये भिक्षाचरी के लिये निकले तो वे श्रावक का घर जानकर वेश्या के घर में आहार पानी के लिय पहुच गये। वरा वेश्या ने जय इन्हें आया हआ देखा तो वह इन पर इनके सुन्दरातिमुन्दररूप को देखकर मोहित हो गई । वेश्या का नाम काममजरी या । अब क्या या रूप का निधान जर घर के भीतर स्वय आ गया है तो उसने विचार किया कि यह वापिस न हो जाय इस ख्याल से उठ कर उसने शीघ्र ही याहिर निकलने के जितने भी द्वार थे वे सब द्वार घद कर दिये । पश्चात् वह उन मुनिराज . पास आई और सानुराग उनकी ओर निहार कर मुस्कराती मुस्कराता कहने लगी कि हे महात्मन् ! आप कुछ देर तक यहा ठहरिये-जब तक में भिक्षा लेकर आती है। मनिराज उसके विनीत वचन सुनकर वे वही पर ठहरे रहे और वह मुनि के साथ सगम का आमला से घर के भीतर रही हुई आहार पानी लाने के बहाने से मकान मे ऐसी चलने लगी कि जैसे मानो नाचती हो। कामराग के प्रकार
એક સમયની વાત છે કે, જ્યારે તે ભિક્ષા માટે બહાર નીકળ્યા ત્યારે શ્રાવકનું ઘર જાણીને એક વેશ્યાના ઘરમાં આહાર પાણી માટે ? ચડ્યા જ્યારે વેશ્યાએ મુનિને આવેલા જોયા ત્યારે તે તેના રૂપલાવણ્યને જોઈ તેના ઉપર મોહિત બની ગઈ વેશ્યાનું નામ કામમાં જરી હતુ રૂપનું નિધન જ્યારે ઘરની અંદર આવેલ હતુ પછી બાકી રહે શુ ? એણે વિચાર કર્યા મુનિ પાછા ન ફરી જાય એ વાતના ખ્યાલથી ઉઠીને તેણે તરત જ અહી નીકળવાના જેટલા રસ્તા હતા તે બધા બધ કરી દીધા પછી તે મુનિરાજન પાસે આવી અને વિવેકપૂર્વક હસતી હસતી સામે આવી અને મુનિરાજના સામે જે કહેવા લાગી કે હે મહાત્મન ! આપ થોડીવાર રાઈ જાવ ત્યાર છું ભિક્ષા લઈને આવુ છુ મુનીરાજ તેના વિનીત વચન સાંભળીને દરવાજા : ઉભા રહ્યા અને તે વેશ્યા મુનિરાજની સાથે સગમની અભિલાષાથી ઘરના અદર ચાલી ગઈ આહારપાણી લાવવાના બહાને તે મકાનમાં એ રતિ વ્યાજ
