Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
-
प्रियदर्शिनी टीका. ०३ गा० १ अनयतुष्टयदोलभ्ये रत्नदृष्टान्त ५ १०७ सन्तस्तन्नगरागतानामन्यान्यदेशवासिना प्ठिना हस्ते रत्नानि विक्रीय वाणिज्यार्थ पण्यवस्तूनि क्रीतमन्तः, वैवाणिज्यकार्य प्रसारयन्ति स्म । ततस्तत्पुनाः कोटिध्वजा जाताः । चिरेण तेपा पिता गृहमागतः । स सस्थापितानि रत्नान्यदृष्ट्वा वसुमिय पुन पृच्छति-अरे ! केन मम रत्नानि गृहीतानि' । वसुप्रिय आहसर्वाभिरपहृतानि । ततः पुत्रपास्य श्रुत्वा धनदः कोपाविष्टः सन्ननवीत्-रे लक्ष्मीकन्दकुद्दालकाः । यूयं मद्गृहानिर्गच्छत, तानि विक्रीतरत्नानि समानीय मद्गृहे स्थापयन्तु, अन्यथा गृहे नागन्तव्यम् । यथा तेपी रत्नाना पुनरानयन धनदपुराणा दुष्कर, तथा मनुष्यत्वमपि दुर्लभम् ॥ रत्नों को निकाल लिया । सनों को रत्न की प्राप्ति से अपार हर्ष हुआ। जो दूसरे देश के वणिग्जन व्यापार के लिये नगर में आये हुए थे उनके लिये वे सब रत्न उन लोगों ने बेच दिये और अपनो पुजी बनाकर फिर वे सब के सब व्यापार करने में लग गये । इनका व्यापार कार्य खूब चला । सघ के सर कोटिध्वज हो गये । कालान्तर मे धनद घर पर वापिस आया। उसने अपने रखे हुए रत्नो की ज्यों ही समाल की वे उसको नहीं मिले-तब उसने वसुप्रिय पुत्र से पूछा। किसने मेरे रत्नों को लिया है । वसुप्रिय ने कहा-सब भाईओ ने । वसुप्रिय की बात सुनकर धनद को बहुत ही अधिक क्रोध आ गया। गुस्से में आकर उसने कहा-तुम सब के सब लक्ष्मीरूपी कन्द को उखाड़ ने के लिये कुदाली के समान हो अत. तुम्हारी अब भलाई इसी मे है कि तुम सब मेरे घर से निकल जाओ। नहीं तो वेचे हुए रत्नों को वापिस लाओ । जय तक रत्न नही आवे तब तक याद હર્ષ થયે બીજા દેશના વણિકજને વેપાર માટે નગરમાં આવ્યા હતા તેમને આ લેકેએ બધા રને વેચી દીધા અને પિતપતાની પુછ બનાવી લઈને દરેક જણ વેપાર કરવા લાગ્યા તેમને વેપાર ખૂબ ચાલો બધા કરોડપતી બની ગયા કાળાન્તરે ધનદ પાછો ઘેર આવ્યા, ત્યારે તેણે પિતે રાખેલા રત્નોની જે તે સ્થળે તપાસ કરી તે તે તેને મળ્યા નહી ત્યારે તેણે વસુપ્રિયને પૂછ્યું, જેણે મારા રત્નાને લીધા છે જે વસુપ્રિયે કહ્યું, બધા ભાઈઓએ રને વહેચી લીધા છે વસુપ્રિયની વાત સાંભળીને ધનદને એકદમ ઠાધ ચડયે અને ગુસ્સામાં આવીને તેણે કહ્યું, તમે બધા લક્ષ્મીરૂપી કદને ઉખાડનારા કેદાળી જેવા છે. આથી તમે બધા મારા ઘરમાથી ચાલ્યા જાવ એમાજ તમે સઘળાની ભલાઈ છે. નડિત. -- -નોને પાછા લાવે જ્યા સુધી રને પાછા નહી આવે ત્યાં
