Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
३१४
उत्तराध्ययन सूत्रे
स्थल भ्राम्यति सा यत्र यत्र गच्छति तत्र तत्र पुनः पुनर्लोकान् पृच्छति-मम प्राणवल्लभः पुत्रोऽन्नरुः क्यापि दृष्टो भवद्भिः ? । इत्येव पृच्छन्ती रुदती ये कमपि दृष्टी त प्रति - अयमरहन्न इति मत्वा दर्पमुद्वहन्ती, पुनस्तमनालोक्य स्वती विलपन्ती एकदा यारहनक आसीत् तद्भवनसमीपे समागता । वदा गनाक्षवर्तिनाऽरइन्नकेन तादृशावस्थापन्ना माता दृष्टा, सजातात्यन्तसगः स गनाक्षादुत्तीर्य चरणयोः पतित्वा मातरमेत्रमाह - हे मातः ! सोऽहमरहनकः । इति तद्वचन श्रुत्वा माता स्वस्थमानसा जाता, तदनु सा पुन माह-वत्स ! भव्यकुलोत्पन्नस्य तत्र कथमीदृशीगिरती पडती इधर उधर घूमने लगी। जहा जहा वह जाती वहा २ पूछती कि हे महानुभावो ! कहो तो सही तुम लोगों ने मेरे पुत्र अरहन्नक को कही देखा भी है ? । इस प्रकार पूछती, विलाप करती, रोती हुई वह भद्रा साध्वी जिस किसी को भी देखती हर्ष के भावावेश में आकर कहने लगती 'यह रहा मेरा अरन्नक' । परन्तु जब उसमें उसे अरहनक दिखाई नही पडता तो पुनः रोने लगती । इस प्रकार अत्यत विह्वल बनी हुई एक दिन वह वहां पहुंची जिस मकान मे स्वय अरहन्नक थे। जब यह वहा पहुँची थी उस समय अरहन्नक उस मकान की खीडकी में बैठे हुए 'थे। उसने रोती हुई अपनी माता को ज्यों ही देखा त्यो ही उसे सवेग के भाव अतिशय रीति से जागृत हो उठे। वह इकदम झरोखे से नीचे उतर कर माता के दोनों चरणों मे पड गये और बोला कि हे मात मैं अरहन्नक हू । इस प्रकार उनके वचन को सुनकर माता का चित्त शान्त हो गया और बोली- वत्स ' तुम तो कुलवान् हो जातिमान हो फिर तुम्हारी સ્થળે સ્થળે અથડાતા અહિ તહિ ફરવા લાગ્યા જેતે સ્થળે તે જઈ પૂછતા કે હે મહાનુભાવા! કહે તેા ખરા તમેાએ મારા પુત્ર મરહન્નકને કયાઈ દેખ્યો છે? આ પ્રકારે પૂછતા અને વિલાપ કરતા અને રાતા તે ભદ્રા સાધ્વી જ્યારે કાઈ ને જુએ તેાહુના ભાવાવેષમાં આવીને કહેવા લાગતા કે આ રહ્યો મારા અરહેન્નક ! પરંતુ જ્યારે તેને અરહન્ન૰ ન દેખાતા ત્યારે તે ફરીથી રાવા લાગતા
આ પ્રકારે અત્યંત વિહ્વળ મની એક દિવસે તે એ મકાન ઉપર પહાચ્યા કે જ્યા અરહન્ન હતા જ્યારે તે ત્યા પહાચ્યા તે વખતે અરહન્ન- તે મકાનની એક ખારીમા બેઠેલ હતા તેણે પેાતાની માતાને રાતી જોઈ ત્યારે તેનામા સવેગના ભાવ અતિશય જાગૃત થયા તે એકદમ ઝરૂખેથી નીચે ઉતરીને માતાના ચરણામા પડી ગયા અને ખેત્યે કે હે માતા ! અરજ્ઞક છુ આ પ્રકારના તેના વચન સાભળીને માતાનુ ચિત્ત શાન્ત ખની ગયુ અને બેલી, વત્સ
