Dharmanubandhi Vishva Darshan Part 01

Author(s): Nemichandra Muni, Dulerai Mataliya
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir

Page 59

' બાપાએ પદય ! બાપ સમજી ગયા. તેમણે કહ્યું : “હું તે થયું છે પણ હવે બિતર ઘટતું નથી.” | મારા માટે બાપાએ દૂધપાકનું જમણ બનાવ્યું હતું. મેં કહ્યું : “બાપા ! દૂધપાક તે મને બહુ ભાવે, પણ તમારે નીચવીને આપવો પડશે !" “દૂધપાક તે નીચોવાતો હશે?” બાપાએ પૂછ્યું. : “પણ મારે તે નીચોવીને જોઈએ. એમાં અણહક્કનું તત્વ ભળી ગયું છે.” બાપા સમજી ગયા. છેવટે એક મોસમ લઇને તે જમીન છેડવા માટે માની ગયા. માણસોની સામે એ મુજબનું લખાણ થયું. કાઠીની ધોડી વેચાવી નાખી. દાણચોરી વ. અનિટો બંધ થયાં. કાઠીભાઈ બે બળદ ખરીદી ખેતીમાં લાગી ગયા. આ વ્યક્તિગત પ્રશ્ન તે સારી રીતે ઉકેલાયો, પણ આવું ઠેર ઠેર હતું. એટલે જુલ્મ-નિવારકસેવાદળ રચાયું. એ જ અરસામાં સેવાદળ પાસે એક સવાલ આવ્યા, એક મુંબ માણસનું ઊંટ બધાનાં ખેતરોમાં ફર્યા કરે. તે પાકો ગુડે કોઈકની ભરીને બાર વર્ષથી પિતાના ઘરમાં રાખેલી છતાં કોઈ એને. કંઇ ન કહી શકે. તે વખતે અમે અહિંસાની દિશામાં ઊંડા ઉતર્યા ન હતા. એટલે સેવાદળના માણસોએ ઊંટના પગમાં ગોળી મારી તેને લંગડું બનાવી દીધું. આ ખબર પડતાં પિલો ચીડાયો. એક દિવસ દારૂ ઢીંચીને આવ્યો અને બોલવા લાગ્યો : “ભવાની ભેગ માગે છે! તમને મારીને લોહી આપવું છે !" બધાય ગભરાયા. મારી પાસે બેઠેલા બે મોટા પટેલો તો ચાલવા લાગ્યા. સેવાદળના યુવાનો ચિત્રવતુ બની ગયા. હું ઊભો થયો અને પેલા ભાઈને અડ્યું. તે છે છેડાયો નહીં. કંઈક શાંતિ આવતાં તેણે કહ્યું : ઠીક, તલવાર નહીં તો મ્યાન મારવા દે !" વાત ઉતરતાં ક. P.P. Ac. Gunratnasuri M.S. Jun Gun Aaradhak Trust