________________
પર ગર્દભીલવંશના
[ સપ્તમ ખંડ મા૨ શત્રુંજય ઉપર કેટલાંક ધાર્મિક કાર્યો કરાવ્યાં તે બન્ને હકીક્તના સમયને મેળ ખાતે જરૂર કહી છે. એટલે એમ અનુમાન બાંધ રહે છે કે, તેઓ શકાય. એટલે તે જ પ્રમાણે વસ્તુસ્થિતિ હોય તે એમ સર્વે જૈન ધર્માનુયાયી હતા. આ હકીકત આપણને નક્કી થાય છે કે ન. ૩ વાળે ગઈ ભીલ તેજ જાવાએવા સાર ઉપર લઈ જાય છે કે, ગભીલ વંશી શાહ શેઠને જામા થતું હતું. રાજાઓ જૈનધમાં હતા. અને જૈનધર્મના પવિત્ર એક બીજી સંભાવના પણ વિચારી લેવી રહે છે. તીર્થધામ શત્રુંજય ઉપર, ધાર્મિક કાયી કરી ધન્યત વજાચાર્યને સમય ઇ. સ. ૨૧ થી ૫૭ નો છે ઉજવળ કરવામાં તેમણે પિતાને સંગીન કાળા નાંધાવ્યું એટલે તેમના સમકાલીન તરીકે નં. ૪ અને નં. ૫ હતો. એટલે સંભવ છે કે ગઈભીલ રાજાઓ પોતાની
ના ગર્દભીલ રાજાઓ પણ કહી શકાય. અને તે ધાર્મિક વૃત્તિને લીધે, જાવડશાહ જેવા સ્વધર્મી ધનાઢયા
- બેમાંથી પણ એકાદને સંબંધ, શામાટે જાવડશાહ જાગીરદાર સાથે અવારનવાર ગાઢ સમાગમમાં આવ્યા છે
બ્લિા શેઠની સાથે સગપણથી ન બંધાયે હોય? બનવા હોય અને તે સંસર્ગ કુટુંબ સંબંધ જોડવાને પરિણમ્યો જોગ છે. પણ તીર્થોદ્ધારનાં જે કાર્ય કરાયાં છે તેને હોય. આ પરિસ્થિતિ પ્રમાણે જે બનવા પામ્યું સમય શ્રી વજાચાર્યના પુર્વાદ્ધમાં છે એટલે તે હોય તે કુંવરી સુલોચનાને આ સૌરાષ્ટ્રવાસી અને હિસાબમાં લેતાં . ૪ અને ને. ૫ ના કરતાં નં. ૩ અરબસ્તાન જેવા પ્રદેશ ઉપર ભાગવટ ધરાવતા શહિ ની સાથેનો સંબંધ અને પરિચય જાવડશાહને વિશેષ સોદાગર શેઠ જાવડશાહની પુત્રી જ સમજવી રહે છે. પણ હવે જોઈએ એમ માનવું રહે છે.
તપાસી રહેલા લગ્નમાં, કન્યા પક્ષનાઓની ભાળ ઉપરનાં અનુમાન જ સત્ય કરે તે નં. ૩ અને આટલે દરજજો મેળવી શકાઈ છે, તે હવે વર પક્ષે ન. ૫ વાળા બનાવો ગર્દભીલવંશી નં. ૩ ના રાજ્યને પણ પત્તા મેળવવા પ્રયત્ન કરે રહે છે કે તે કો લગતા ઠરાવવા પડશે. ગભીલ વંશી રાજા હોઈ શકે? લેખક મહાશયે તે ચોથો મુદો જેની તપાસ કરવી મુલતવી રાખી સ્પષ્ટ નિર્દેશ કર્યો છે કે વિક્રમાદિત્યને પુત્ર માધવ- હતી તે હવે વિચારીએ. ધારના રાજાની કુંવરીને સેન તે સુલોચનાનો પતિ હતો. અને વિક્રમાદિત્યનો કોઈ ગઈ વેરે પરણવ્યાની વાયવ્ય પ્રાંતમાં ચાલી પુત્ર એટલે પૃ. ૭ ની વંશાવળીમાં નં. ૩ વાળી રહેલી દંતકથાને લગતો તે છે. વાયવ્યપ્રાંતમાં પ્રથમમાં વ્યક્તિ કરે છે. તે કથન વ્યાજબી છે કે કેમ તે હવે પ્રથમ જે કોઈ ગર્દભીલની સત્તા જામવા પામી હાય આપણે કસી જોઈએ. નં. ૩ ને રાજ્યકાળ ઈ. સ. તે તે ઉપરમાં સાબિત કરી ગયા પ્રમાણે નં. ૫ 8 થી ૪૩ છે. જ્યારે શત્રુંજયના તીર્થોદ્ધારને સમય વાળાની જ છે. અને જ્યારે દંતકથામાં કોઈ ગર્દભવેરે અને આચાર્ય શ્રી વજીરવામિને શાસનકાળ ઉપરમાં પરણાવવાની-નહીં કે આપણું રાજાવેરે પરણાવવાની જણાવ્યા પ્રમાણે ઈ. સ. ૨૧ થી ૫૭ને છે. એટલે -હકીકત છે ત્યારે એમ નક્કી જ થયું કહેવાય કે તે
ગામનું નામ પડયું છે એટલે સમજાય છે કે તે સમયથીજ ૧૨) નું મરણ ઈ. સ. ૬ ( જુઓ પુ. ૫ માં અંપ્રપતિની રાત્રજ્ય પર્વતની તળેટી, જુનાગઢથી ખસેડીને તે સ્થાને વંશાવળી)માં છે; જ્યારે વજસ્વામિના નેતૃત્વમાં જાવડશાહ આણવામાં આવી હશે.
શેઠ શત્રજયને તીર્થોદ્ધાર કરેલ છે તેનો સમય ઈ. સ. (૯૨) આ બનાવને સમય જૈનસાહિત્ય ગ્રંમાં વિક્રમ ૫૦ લગભગ છે એટલે સાબિત થશે કે વજસ્વામિના પૂર્વે સંવતની અાદિને જણાવ્યું છે એટલે કે ઈ. સ. પૂ.પ૭ બાદ રપ-૫૦ વર્ષે રાજન વિમ, શાલિવાહન તથા જૈનાચાર્યો દશ પંદરેક વર્ષમાં તે સર્વ બન્યાનું ગણી શકાશે. તેમ ગઈ. પાદલિપ્ત, નાગાન અને આયંખપુટ થઈ ગયા છે. ભીલ વિક્રમાદિત્ય રાકારિનું મરણ ઇ. સ. ૩ માં અને હાલ (૯૩) ઉપરમાં પૃ. ૪-૪ જુએ. શાલિવાહન-વિક્રમાદિત્ય (જીઓ પૂ. 8૪ ની ટી, ન, ૧૦ તથા (૯૪) આ સ્થિતિ સૂચવે છે કે, તે સમયે લગ્ન
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara Surat
www.umaragyanbhandar.com
