________________
મંત્રવિજ્ઞાન માસિકમાં મી. બી. એમ. લેસર લેસારિયા નામના એક એસ્ટ્રીઅન વૈજ્ઞાનિકે લખ્યું હતું કે “મારી સંધિવાની બિમારી ચાલતી હતી, તેવામાં એક દિવસ એક પાડોશી પિતાના બાળકને ધ્યાન રાખવા મારી પાસે મૂકી ગયે. તે બાળકની તંદુરસ્તી એવી હતી કે તેને જોઈને છેડે વખત તે હું મારું દુઃખ ભૂલી ગયે.
તે બાળક પિતાની પીઠ પર ચતું સૂતું હતું અને લાલા-લા-લા-લા-લા” કરતું રેયા કરતું હતું. મેં તેનાં લૂગડાં ઉતરાવી નાખી તેને મારી પથારી પાસે લીધું. મારી તરસી આંખેથી મેં તેને જોયા જ કર્યું અને “લાલાલા-લા–લા–લા” ઉચ્ચાર કરતાં તેની છાતી અને પેટ કે જે હાલતાં હતાં, તે કેવી રીતે હાલે છે, તે જેયું. આવી રીતે ઉચ્ચાર કરીને રડતાં તેનાં ત્રણ પાંસળામાં આપણે સમજી શકીએ તેવી રીતે કંપ ઉપજતો હતે. દરેકે દરેક ઉચ્ચાર વખતે ત્યાં જ કંપ થતું અને ત્યાં જ વિરમ.
તરત મેં પણ ઉચ્ચાર કરી છે અને તે જ કંપ તે અનુભળે. મારી જિજ્ઞાસા વધી. પછી “પૂ૫-૫-૫” બહુ વાર બોલી બીજા સ્વરને અવાજ અજમાવ્યું અને મને લાગ્યું કે આ વખતે ત્રણ પાંસળીની નીચેને ભાગ કંપ હને અને ત્યાં જ બંધ થતું હતું. પછી આ પૂ-~-~-પૂ”ના ઉચ્ચારથી ખરેખર શું પરિણામ આવે છે, તેની બારીકાઈથી ખાતરી કરવાને બાળકના કાનમાં મેં “પૂ૫-૫-પૂરું કર્યું,
