________________
ધ્યાન તથા સ્તોત્રાદિ
૧૬૭ શબ્દથી હય, કવચ, અષ્ટોત્તરશતનામ તથા સહસનામ સમજવાનાં છે. તેત્રમાં દેવતાને મહિમા હોય છે, હૃદયમાં મંત્રદેવતાનું કેટલુંક ગુપ્ત રહસ્ય હોય છે, કવચમાં શરીરરક્ષા આદિને લગતા મ હોય છે, અષ્ટોત્તરશતનામમાં દેવતાનાં ૧૦૮ નામે આપેલાં હોય છે અને સહસ્ત્રનામમાં દેવતાનાં ૧૦૦૮ નામે વિરતાર હોય છે.
તેત્રાદિ વડે દેવતાની સ્તુતિ કરતાં તેમના અનેક વિધ ગુણનું સ્મરણ થાય છે અને તેમનું અંતસ્વરૂપ આપણે સમજવામાં આવે છે. આ સ્તુત્રાદિ જેટલા ઉત્તમ હેય, તેટલી મદેવતાની પ્રસન્નતા વધારે થાય છે. અદભુત તેત્રરચનાવડે કેટલાક મંત્રસાધક કવિઓએ પિતાના અમુક અમુક રોગ મટાડ્યા છે અને શ્રી માનતુંગસૂરિ જેવાએ ભક્તામર સ્તોત્રની રચના કરીને ૪૪ લેઢાની શૃંખલાઓના બંધનમાંથી મુક્તિ મેળવી છે.*
* ધારાનગરીમાં ભોજ રાજાએ શ્રી ભાનતુંગસૂરિની પરીક્ષા કરવા માટે તેમને ૪૪ સાકળના બંધનથી બાંધ્યા હતા અને ભોંયરામાં પૂર્યા હતા. ત્યા સુરિજીએ ૪૪ ગાથા વડે શ્રી આદિનાથ ભગવાનની સ્તવના કરતું સ્તોત્ર બનાવ્યું અને દરેક ગાથાએ અકેક બંધન એવું થતું ગયું. એ રીતે ૪૪ ગાથાની રચના કરતાં ૪૪ બધો તૂટી ગયાં અને તેઓ મુક્ત થઈને બહાર આવ્યા. આ સ્તોત્ર મુદ્રિત થએલું છે અને તેને જૈન સંપ્રદાયમાં નિત્યપાઠ કરવામાં આવે છે.
