________________
૧૮૪
મંત્રવિજ્ઞાન ખાસ કારણસર બેલા હતા અને તેની સાથે કેટલીક વાત કરવી હતી, તેથી પુત્રવધૂ પર ચીડાયા અને જેમ તેમ માળા પૂરી કરીને ઊભા થઈ ગયા. પછી તેમણે પુત્રવધૂને પૂછ્યું કે “હું ઘરમાં બેઠે બેઠે માળા ગણું હતું, છતાં તમે પેલા માણસને એમ કેમ કહ્યું કે એ તે ઢંઢવાડે ઉઘરાણું કરવા ગયા છે?”
પુત્રવધૂએ ઠાવકાઈથી જવાબ આપતાં કહ્યું કે “તમારું શરીર અહીં હતું, પણ મન તે હેહવાડામાં જ ગયું હતું, એટલે મેં કહ્યું—એ તે હેઢવાડે ઉઘરાણીએ ગયા છે. આ પરથી શેઠ સમજી ગયા કે પુત્રવધૂએ મને સમજાવવા માટે જ આ ઉત્તર આપ્યું હતું, એટલે બીજા દિવસથી માળા બરાબર ગણવા લાગ્યા.
આપણામાંના ઘણાખરાની સ્થિતિ આવી જ છે અને તે જ કારણે આપણે મંત્રજપ યથાર્થ રીતે કરી શક્તા નથી.
એક વાર બે મહાત્માઓને મેળાપ થયો. તેમાં પહેલા મહાત્માએ બીજા મહાત્માને પ્રશ્ન કર્યો કે “હે મુનિ ! આ મહા સાહસિક, ભયંકર અને દુષ્ટ ઘોડે ખૂબ દેડી રહ્યો છે. તેના પર બેઠેલા તમે ઉન્માગે કેમ જતા નથી?
બીજા મહાત્માએ કહ્યું : “હે મહામુનિ ! તે વેગભર દેતા ઘોડાને શાશ્વતથા સ્વાધ્યાયરૂપ લગામથી હું બરાબર કાબૂમાં રાખું છું, તેથી ઉમાર્ગે જતું નથી. - - પ્રથમ મહત્માએ પૂછયું : “એ છે કે?’ : -
