________________
મંત્રપ્રયાગે
૨૬૭
સાધનને અનુસરે છે. માંડૂકયોપનિષદની ગૌડપાદ-કારિકામાં તથા છાંદોગ્ય ઉપનિષદ્નના પ્રથમાધ્યાયમાં ૐકારને મહિમા વિસ્તારથી વર્ણવેલા છે.
'
મુક્તિના અભિલાષી જૈન મહાત્માઓ કારને પચ~ પરમેષ્ઠિમય માને છે અને એ રીતે તેના જપ કરે છે, પણ તેની સાથે ફે નમઃ' એવું પદ્મ પણ લગાડે છે. તેમના અભિપ્રાયથી દે ખીજ પરમેશ્વર એવા પરમેષ્ઠિનુ વાચક છે. અને સવ આગમાનું રહસ્ય છે, તેનાથી દૃષ્ટ—અદૃષ્ટ સ સાની સિદ્ધિ થાય છે.
કેટલાક મુમુક્ષુ મુક્તિની પ્રાપ્તિ માટે ખીજમ’ત્ર કરતાં નામમંત્રને પ્રધાનતા આપે છે, અર્થાત્ ભગવાનનુ કોઈ પણ એક નામ ગ્રહણ કરી તેના વિશુદ્ધ મને જપકરવા લાગે છે. મત્રવિશારદાએ એ વાત કબૂલ રાખી છે કેભગવાનનું દરેક નામ એક શાંતિમત્ર છે અને તે એને જપ કરનારને પરમ શાંતિ આપે છે. આ રીતે ભગવાનના નામના વિશુદ્ધ મનથી જપ કરતાં ચિત્તશુદ્ધિ થાય છે અને અનુક્રમે ભગવાનનાં દર્શન થતાં મૃત્યકૃત્યતા સધાય છે. આવા પુરુષોની આગળ પણ સિદ્ધિ નૃત્ય કરે છે અને તેઓ જે કઈ ખાલે કે કહે, તે પ્રમાણે સર્વ કાર્ય સપન્ન થાય છે.
આ રીતે કાર કે ભગવાનનુ કાઈ પણ નામ સિદ્ધ થતાં તેને પ્રયાગ કરવાથી દુઃખિયાનાં દુઃખ હરી શકાય છે.. શગિયાના રોગ મટાડી શકાય છે અને દુષ્ટ તથા પાપી મનુષ્યને પ્રમ, નીતિ તથા સદાચારના માર્ગમાં સ્થિર કરી
