________________
જપની ગણનાપદ્ધતિ
૧૯૫
માટે મદદગાર મનાયેલે છે, એટલે આ રીતે મંત્રજપ કરવા ષ્ટિ છે. આ પદ્ધતિ ગુરુપરપરા દ્વારા પ્રાપ્ત થાય છે અને ચિત્તસ્થિરતા માટે વિશિષ્ટ સાધકો દ્વારા ઉપયોગમાં લેવાય છે.
કરમાલા
કર એટલે હાથ. તેની આંગળીના વેઢાના ઉપયોગ કરીને જપસખ્યા ગણવી, તે કરમાલા કહેવાય છે.
તંત્ર થામાં કહ્યું છે કે
नित्यं जपं करे कुर्याद्, न तु काम्यमबोधनात् । काम्यमपि करे कुर्यान् मालाभावेऽपि सुन्दरि ॥
હે પાવ તી ! મંત્રસાધકે જે નિત્ય જપ કરવાના હોય છે, તે કરમાલા વડે કરવા જોઈએ, પરંતુ કર્મનું સ્વરૂપ જાણ્યા વિના કામ્ય જપ કરમાલા વડે કરવા નહિ. આમ છતાં કર્મને ચાગ્ય માલાના અભાવ હોય. એટલે કે પ્રયત્ન કરવા છતાં મળી શકે નહિ તે કામ્ય જપ પણ કરમાલા વડે કરી શકાય છે.”
કરમાલા વડે જપ કરવાના સામાન્ય નિયમ એવા છે કે જપ કરતી વખતે હથેળી જરા સાચવી જોઈ એ અને હાથનાં આંગળાં થાડાં વાંકાં વાળવા જોઈ એ તથા પ્રત્યેક આંગળી એક બીજાની સાથે જોડાયેલી રાખવી જોઈએ. તાત્ક કે બે આંગળીઓની વચ્ચે અંતર રાખવુ જોઇએ નહિ. જો આંગળીએ વચ્ચે અંતર રાખવામાં આવે તે તેમાંથી જપ નીકળી જાય
