________________
અભાવના
૧૩૫
અહીં અર્થ શબ્દથી - મંત્ર વડે વાચ્ય એવુ દેવતાનું શરીર સમજવાનુ છે અને ભાવનાથી તે સખી અભેદ્ય ચિંતન કરવાનુ છે. તાપય કે મંત્રદેવતાના અક્ષરમય સ્વરૂપ સંબંધી અભેદ્ય ચિંતન કરવું, તે મંત્રની અભાવના કહેવાય છે. સત્રની સિદ્ધિ થવામાં તે એક મહત્ત્વનું પગલું છે.
કિંતુ મંત્રદેવતાના અક્ષરમય સ્વરૂપનુ અભેદ ચિંતન એમ ને એમ થતું નથી, તે માટે ભાવાથ અને સ'પ્રદાયાથથી પરિચિત થવુ પડે છે અને જ્યારે નિર્ભ્રાની પ્રાપ્તિ થાય છે, ત્યારે જ મંત્રદેવતાના અક્ષરમય સ્વરૂપનુ અભેદ્ય ચિંતન થઈ શકે છે.
?
કેટલાક કહે છે કે, મત્ર તા શ્રદ્ધાના વિષય છે, એટલે ગુરુદ્વારા જે મંત્રાક્ષા પ્રાપ્ત થયા હાય, તેના જપ કર્યાં કરવા જોઈએ. તેનું ફળ સમય પાયે જરૂર મલે છે.' પછી તેના અર્થની કે અથ ભાવનાની કડાકૂટ શા માટે કરવી ?’
પરંતુ આમાં ગેરસમજ રહેલી છે. મંત્રની ખાખતમાં શ્રદ્ધાની ઘણી આવશ્યકતા છે અને કેટલાકને માત્ર શ્રદ્ધાથી જ તેની સિદ્ધિ થાય છે, આમ છતાં તે માત્ર શ્રદ્ધાના વિષય નથી. અન્ય શબ્દોમાં કહીએ તે શ્રદ્ધા, જ્ઞાન અને ક્રિયાની ત્રિપુટી થાય તાજ મંત્રસિદ્ધિ શકય બને છે. જો મત્ર એ માત્ર શ્રદ્ધાના વિષય હાત તા તેના વિષે આટલા ગ્રંથા શા માટે લખાત ? કે આટલી ક્રિયા પ્રક્રિયાઓની ચૈાજના શા માટે થાત ? તે માટે તે માત્ર શ્રદ્ધાના જ નિર્દેશ થાત અને તેટલાથી કામ પતી જાત, પણ મંત્ર અને
