________________
આ ભાવના
૩૫
ત્યાં દેવતા તથા મંત્રનુ સ્ફટિક કરતાં પણ વધારે ઉજ્જવલ વણે અભેદ ચિંતન કરવું.
ત્યાર પછી અનાહતચક્ર એટલે હૃદયપદ્યમાં મરકત મણિ સમાન શ્યામ ર'ગથી દેવતા અને મંત્રતુ' અભેદ્ય. ચિ'તન કરવું.
ત્યાર પછી વિશુદ્ધચક્રમાં પીળા રંગે દેવતા તથા મંત્રનું અભેદ્ય ચિંતન કરવું.
છેવટે આજ્ઞાચક્રમાં દેવતા તથા મંત્રનું અભેદ્ય ચિંતન કરવું. તેમાં મંત્રમય ષ્ટિદેવતા પૂર્વોક્ત ચારે વણુથી રંગાયેલા છે, એ પ્રમાણે ભાવના કરવી. આ વખતે એક અનુપમ રૂપ કે લાવ જન્મ પામશે, તેને જ જપમત્રના યથાર્થ અથ એટલે કે મંત્રાર્થ સમજવે.’
ભૂતજીદ્ધિતંત્રમાં કહ્યું છે કે
चैतन्यरहिता मन्त्राः प्रोक्ता वर्णास्तु केवलाः । फलं नैव प्रयच्छन्ति, लक्ष कोटिजपैरपि ॥
ચૈતન્યરહિત મત્રાને માત્ર અક્ષરા જ કહેલા છે, કારણ કે તે લક્ષકોટિ જપ કરવા છતાં ફ્લ આપતા નથી.’ તાત્પર્ય કે મંત્રચૈતન્ય થયા પછી જ મંત્રનું ખર્ ફળ મળવા લાગે છે, તેથી મંત્રસાધકે મંત્રાની પ્રાપ્તિ થયા પછી મંત્રચૈતન્ય માટે જવલંત પુરુષાર્થ કરવા જોઈ એ અને મંત્રચૈતન્ય થાય ત્યારે જ સતૈાષ માનવા જોઈ એ.
"
