________________
મંત્રસાધકની યોગ્યતા
મંત્રનું આરાધન કરવામાં શૂર, દુષ્કર્મથી દૂર રહેનારે, ગુણથી ગંભીર, મૌન ધારણ કરનાર અને મહા અભિમાની હોય એ પુરુષ મંત્રસાધક થઈ શકે છે
જે મનુષ્ય બહાદુર હોય, પરાક્રમી હોય અને ગમે તેવી વિકટ પરિસ્થિતિને સામનો કરવા માટે જુસે ધરાવતે હિય તે શૂરે કે શૂરવીર કહેવાય છે. જેમ યુદ્ધમાં શૂરવીરની જરૂર છે, તેમ પ્રભુભક્તિ તથા મંત્રસાધનામાં પણ શૂરવીરની જ જરૂર છે. જે શુરવીર નથી, તે મુશ્કેલીઓ સામે ઝઝૂમી શકતું નથી અને કાયરની જેમ તુમ દબાવી પાછે ભાગે છે. તેથી જ અહીં શુરવીરતાને ખાસ સ્થાન આપ્યું છે.
જે મનુષ્ય દુષ્કર્મ એટલે હિંસા, જૂઠ, ચેરી. -વ્યભિચાર વગેરેમાં રપ રહેતું હોય, તે મંત્રસાધના જેવી એક પવિત્ર કિયા શી રીતે કરી શકે? જેમ સમય બે બાજુથી કપડું શીવી શકતી નથી, તેમ મનુષ્ય દુરાચાર અને સદાચાર બંનેનું સેવન એકીસાથે કરી શકો નથી. - સદાચારનું સેવન કરવું હોય અથત સદાચારી થવું હોય -તે દુરાચારને–પાપકર્મોને છોડવા જ જોઈએ.
વૈદિક ધર્મની સામાન્ય આજ્ઞા એ છે કે “પ્રાસ્તાનિ ના શુ, રાસ્તાનિ જા –પ્રશસ્ત કાર્યો સદા કરવાં અને અપ્રશસ્ત કાર્યો છેડી દેવાં. જૈન ધર્મે એવે આદેશ આપ્યું છે કે, “જાવ નૈવ , ર વા ' --પાપકર્મ સ્વયં કરવું નહિ અને બીજા પાસે કરાવવું પણ
