________________ ર પ્રકરણ-૧ અનુકૂળ-પ્રતિકૂળ મધ્યસ્થભાવ બતાવતો નથી, તેની શાસ્ત્રકારોએ કડક શબ્દોમાં સમાલોચના કરી છે. આથી જ “ઉપદેશમાલા” ગ્રંથમાં કહ્યું છે કે - जह सरणमुवगयाणं, जीवाण सिरो निकिंतए जो उ / एवं आयरिओ वि हु उस्सुत्तं पण्णवेंतो य // 518 // - જેમ શરણમાં આવેલા જીવોનું જે મસ્તક કાપી નાંખે છે, તે વિશ્વાસઘાતી છે, તેમ સંસારથી ભયભીત અને સંસાર અટવીથી પાર ઉતરવાની ઈચ્છાથી શરણે આવેલા જીવોની આગળ જે આચાર્યો ઉસૂત્ર પ્રરૂપણા કરે છે, તે આચાર્યો (તે ભવ્યાત્માઓના ભાવપ્રાણોરૂપ મસ્તકને કાપનાર હોવાથી) વિશ્વાસઘાતી છે. फूडपागडमकहतो, जहट्टियं बोहिलाभमुवहणइ / जह भगवओ विसालो जरमरणहोयही आसी // 106 // - સ્કુટ, પ્રગટ અને યથાવસ્થિત કથન ન કરનાર માણસ (ઉપદેશક સાધુ, શ્રાવક વગેરે) બોધિનો નાશ કરે છે અને જેમ મહાવીર પરમાત્માનો (મરીચિના ભવમાં અપ્રગટ-અસ્પષ્ટ કથન કરવા સ્વરૂપ ઉસૂત્ર પ્રરૂપણાથી) વધે છે. મધ્યસ્થભાવ સ્થિર બનાવવાનો ઉપાય ? પ્રશ્ન : મધ્યસ્થભાવ સ્થિર રાખવાનો ઉપાય શું છે ? ઉત્તરઃ આનો સુંદર જવાબ જ્ઞાનસારની જ્ઞાનમંજરી ટીકામાં આપ્યો છે - “માધ્યઐસ્થિરવિંમિર્યચ મર્યાતિ, મમોહોત્યાત્પUિITHचापल्यं भवति, अतो भयपरिहारः कार्यः / " / અર્થ : મધ્યસ્થભાવમાં સ્થિરતા નિર્ભય જીવને જ થાય છે. ભયમોહનીયના ઉદયથી પરિણામો ચંચળ થાય છે. આથી ભયનો પરિહાર કરવો જોઈએ.
