________________ 173 પ્રકરણ-૩ઃ પ્રશ્નોત્તરી (1) તેઓની (ઘુણાક્ષર ન્યાયે) જે સાચી વાતો છે, તે શ્રીજિનેશ્વરના ઘરની જ છે, એમ શાસ્ત્રવચનને સામે રાખીને, એને નયસાપેક્ષપણે સ્વીકારવાની. (2) તેઓ પોતાના ઉન્માર્ગથી કોઈપણ રીતે પાછા ફરી શકે તેમ હોય, તો પ્રથમ તેવો પ્રયત્ન કરવો અને એવું ન શક્ય લાગે તો તેમની ઉપેક્ષા કરવી અને તેમના પ્રત્યે દુર્ભાવ ન કરવો - આપણી સમતાને આપણે સુરક્ષિત રાખવી. આથી જ કહ્યું છે કે - માર્ગ ભૂલેલા જીવનપથિકને માર્ગ ચીંધવા ઉભો રહું, કરે ઉપેક્ષા એ મારગની, તો યે સમતા ચિત્ત ધરું.” (3) પૂર્વોક્ત બે પ્રકારે મધ્યસ્થભાવ ધારણ કરવાનો છે. પરંતુ આપણી શ્રદ્ધાને અખંડ રાખવા તેમનો પરિચય-સંગ કરવાનો નથી. કારણ કે- જ્ઞાનીઓએ કુશીલનો સંગ છોડવાનું અને અકલ્યાણમિત્રોને છોડવાના કહ્યા છે. તથા મિથ્યામતિનો પરિચય કરવાની ના પાડી છે. તેઓમાં અમુક અંશો જિનના ઘરના હોવા છતાં બાકીનું બધું પોતાની મતિકલ્પનાના ઘરનું છે. તેથી તેઓ મિથ્યામતિ જ કહેવાય. તેથી તેમનો પરિચય ન કરાય. કારણ કે, તેમના પરિચયથી સ્વ-પરના મિથ્યાત્વની વૃદ્ધિ થાય છે. (4) આમ છતાં તેઓની નિંદા પણ ન કરવી. નિંદા કોઈની પણ કરવાની નથી. અહીં અવસર પ્રાપ્ત જ્ઞાનીઓએ અલગ-અલગ જગ્યાએ અધ્યાત્મના અર્થી જીવો માટે જે વિવેક બતાવ્યા છે તે જોઈ લઈએ. (A) સમકિતના સડસઠ બોલની સઝાય (i) સમકિત જેણે ગ્રહી વચ્ચું, નિદ્ભવ ને અહાછંદા રે, પાસત્થા ને કુશીલાયા, વેષવિડંબક મંદા રે, 9 મંદા અનાણી દૂર છંડો, ત્રીજી સદુહણા ગ્રહી, પરદર્શનીનો સંગ ત્યજીએ, ચોથી સદ્દતણા કહી; હિમણાતણો જે સંગ ન ત્યજે, તેહનો ગુણ નહિ રહે, ન્યું જલધિ જલમાં ભળ્યું, ગંગા નીર લૂણપણું લહે. 10
