________________ 114 ભાવનામૃતમ્ II : અનુકૂળ મધ્યસ્થભાવ-પ્રતિકૂળ મધ્યસ્થભાવ ગૃહસ્થાવસ્થામાં ગુરુ તરીકે પૂજાવાની ક્યાંક ઘેલછા છે, તો ક્યાંક પૂજાનો નિષેધ નથી- સર્વજ્ઞ હોવાનો જુઠ્ઠો દાવો કર્યો છે - વગેરે બાબતો ખૂબ ગંભીર છે. પ્રભુના મૂળ માર્ગને ભયંકર હાનિ કરનાર છે અને અનેક ભવ્યાત્માઓના ભાવધનને લુંટનાર છે. લોકો આમેય સુખશીલીયા છે અને એમાંયે આ કરાલ કલિકાલમાં સ્વચ્છંદતાનો કારમો વિલાસ પ્રવર્તે છે. એવી અવસ્થામાં કશું કર્યા વિના કષ્ટો વેઠ્યા વિના આત્મકલ્યાણ થઈ જશે.” આવી ગમતી વાતોથી ખૂબ લોકો ભ્રમિત થયા છે. ખુદ ભગવાનને કેવલ્ય પામવા સાડા બાર વર્ષ ઘોર સાધના કરવી પડી છે અને આ કલિકાલના સ્વચ્છંદમતિઓ મફતમાં મોક્ષ આપવાની વાતો કરે છે ઘણા આશ્ચર્યની વાત છે !!! આના મૂળમાં સ્વચ્છંદમતિ અને પ્રમાદની બહુલતા જ જોર કરતી હોય તેવું સ્પષ્ટ દેખાય છે. પ્રવર્તકોને માનની ભૂખ પોષવી હોય અને અનુયાયીઓને સુખશીલીયાપણું પોષવું હોય ત્યારે આવા કુમતોને ખૂબ પ્રોત્સાહન મળતું હોય છે. આથી જ પૂજ્યપાદ શ્રીભદ્રબાહુસ્વામીજીએ ઓઘનિર્યુક્તિ આગમ ગ્રંથમાં કહ્યું છે કે - "निच्छयं अवलंबंता णिच्छयओ णिच्छयं अयाणंता / TIક્ષતિ રરર વાદિરશRUIના ડું 76." ભાવાર્થ: કેટલાક જીવો એવા હોય છે, કે જેઓ નિશ્ચયનું અવલંબન તો કરે છે, પણ નિશ્ચયથી નિશ્ચયને જાણતા નથી. (અર્થાત્ વાસ્તવિકપણે નિશ્ચય શું છે તે તેમને ખબર નથી) એના જ કારણે એવા જીવો ચરણકરણનો (અર્થાત્ પંચમહાવ્રત, અષ્ટપ્રવચનમાતા, તપસ્યા વગેરે ધર્મોનો) નાશ કરે છે - ખંડન કરે છે, જેના મૂળમાં સંયમ-તપ-વ્રતપાલન આદિ પ્રત્યેની તેમની આળસ છે - એલર્જી છે. આવા લોકોને પૂ.મહોપાધ્યાયશ્રીજીએ 125 ગાથાના સ્તવનમાં પુણ્યરહિત આધાર વિનાના કહ્યા છે. તે શબ્દો આ રહ્યા -
