________________ પ્રકરણ-૩ પ્રશ્નોત્તરી 117, ત્યારે અમારો મોક્ષ છે. આમ આનંદપૂર્વક જવાબ આપ્યો. (શ્રી રા.જીવનકળા પૃ.૧૭૯) [સમીક્ષા : હકીકત આવી નથી. જિનકલ્પ એક આજીવન અભિગ્રહ છે. જેને જીવનપર્યત છોડવાનો હોતો નથી. તથાવિધ ભવસ્થિતિ, કર્મગુરુત્વના કારણે જિનકલ્પી મહાત્મા તે જ ભવે મોક્ષે જતા નથી. અંતિમ ભવમાં સ્થવિર કલ્પના શ્રમણપણાની આરાધના કરીને તેઓ મોક્ષમાં જાય છે. આ એક શાશ્વત સિદ્ધાંત છે. જેને સ્થવિરકલ્પી પૂજ્યોએ બનાવેલ નથી. ભલે શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર હાસ્ય-મજાકમાં આવું બોલ્યા છે. પણ તેનાથી મૃષાવાદનું સેવન તથા પૂજ્યોની આશાતના થઈ છે, તે એક વાસ્તવિક્તા છે.] બીજું ઉદાહરણ - ઘણા જીવો તો સપુરુષનું સ્વરૂપ પણ સમજતા નથી. કાં તો છકાયના રક્ષપાળ સાધુને, કાં તો શાસ્ત્રો ભણ્યા હોય તેને, કાં તો કોઈ ત્યાગી હોય તેને અને કાં તો ડાહ્યો હોય તેને સપુરુષ માને છે. પણ તે યથાર્થ નથી. (વચનામૃત પૃ.૬૮૬) [સમીક્ષા : જિનાજ્ઞાનુસારી આરાધક આત્માઓ પ્રત્યે પણ સંશય ઉપજાવનાર આવા વચનો તે આરાધકોની આશાતનાસ્વરૂપ તો છે જ, સાથે જ બાળ જીવોને ચિત્તવિભ્રમ ઉપજાવનાર પણ છે.] છે સમીક્ષા : (1) ત્રણેય નવા પંથોએ ક્રિયામાર્ગનો લોપ કર્યો છે અને પોતાના પ્રવચનો-સંવાદો-વાર્તાલાપોમાં અનેક ઉસૂત્ર પ્રરૂપણાઓ કરી છે. (2) શ્રીમદ્ રાજચંદ્રએ અને કહેવાતા દાદા ભગવાને, એક સામાન્ય જ્ઞાની જેટલું પણ જ્ઞાન ન હોવા છતાં પોતે સર્વજ્ઞ હોવાનો પોકળ દાવો કર્યો છે અને આરંભ-સમારંભ-પરિગ્રહ-વિષયોની વચ્ચે રહેવા છતાં પણ પોતે વીતરાગ હોવાનો નિરર્થક દાવો કર્યો છે. આ એક મહામૃષાવાદ છે. જગતનો મહાદ્રોહ છે.
