________________ 147 પ્રકરણ-૩ પ્રશ્નોત્તરી જ ઉસૂત્રભાષીઓનો મિથ્યાત્વી તરીકે પરિચય આપ્યો છે. તે વાત સેનપ્રશ્નગ્રંથમાં પ્રશ્નોત્તર 3-719 તરીકે સંગૃહિત થયેલ છે. - તથા પૂ.આ.ભ. શ્રી સેનસૂરીશ્વરજી મહારાજાએ કોઈને “મિથ્યાદૃષ્ટિ કહેવાય કે નહીં ? એવા પ્રશ્નના જવાબમાં (૩-૭રર પ્રશ્નોત્તરમાં) કહ્યું છે - “મિથ્યાદૃષ્ટિને મિથ્યાષ્ટિ કહેવો કે ન કહેવો, તે વાત સમય આશ્રયી જાણવી.” પૂજ્યપાદશ્રીએ ના નથી પાડી. તેથી કોઈકવાર મિથ્યાષ્ટિ જીવથી શાસન-માર્ગને નુકશાન થતું હોય તો જગતમાં તેને મિથ્યાદષ્ટિ તરીકે ખુલ્લો પાડી પણ શકાય છે. બાકી સામાન્યથી દશવૈકાલિકસૂત્રકારશ્રીના વિધાનોને અનુસરવાના હોય છે. (2) અન્યદર્શનના અનુયાયીઓના અને અન્ય ગચ્છીય સાધુ આદિના માર્ગાનુસારી ગુણોની અનુમોદના કરવાનું શાસ્ત્રથી વિહિત જ છે. તે સમકિતનું બીજ જ છે. પરંતુ જ્ઞાનીઓએ શરત મૂકી છે કે, તે ગુણો માર્ગાનુસારી જોઈએ. માર્ગવિરુદ્ધ હોય તો તેની અનુમોદના થતી નથી. - તદુપરાંત, મહોપાધ્યાયશ્રીએ અમૃતવેલની સક્ઝાયમાં કહ્યું છે અન્યમાં પણ દયાદિક ગુણો, જેહ જિનવચન અનુસાર રે, તે સવિ ચિત્ત અનુમોદીએ, સમકિત બીજ નિરધાર રે.” અહીં ઉલ્લેખનીય છે કે - પૂ. મહોપાધ્યાયશ્રીજીએ અન્યના ગુણોની અનુમોદના મનમાં કરવાની વાત કરી છે. પરંતુ જાહેરમાં એની પ્રશંસા કરવાની વાત કરી નથી. કારણ કે, તેમની પાસે અમુક ગુણો ભલે માર્ગાનુસારી છે પણ બાકી બીજું બધું ઘણું માર્ગવિરુદ્ધ છે. તેથી તેમના ગુણોની જાહેરમાં પ્રશંસા કરવામાં એ જોખમ છે કે, તેમની ખોટી વાતો પણ લોકો સાચી માનવાની ભૂલ કરે અને તેનાથી લોકોનું મિથ્યાત્વ વધી શકે છે. તેથી ચિત્તમાં જ અનુમોદના કરવાની વાત લખી છે.
