________________ ૨પ પ્રકરણ-૨: મધ્યસ્થનું માર્ગકથન નિંદારૂપ નથી નિંદા મારગ કહેતાં સમપરિણામે ગહગ હતાં” એ વાત સમજાયા વિના રહે નહિ. સૂત્રકૃતાંગ સૂત્રમાં દર્શાવેલ વિસ્તૃત ચરિત્રનો અલ્પાંશ અહીં રજુ કરવામાં આવે છે. - “ગોશાલકે આÁક મુનિને કહ્યું કે - હે આર્તક ! મહાવીર સ્વામી પહેલાં જે આચરણ કરતા હતા તેને મારી પાસે સાંભળો ! પહેલાં તેઓ એકાંતમાં વિચરતા હતા અને તપસ્વી હતા. હવે તેઓ અનેક સાધુઓને ભેગા કરીને જુદી જુદી રીતે વિસ્તારથી ધર્મોપદેશ આપે છે.” અસ્થિર એવા મહાવીરે તો આ ઉપદેશને પોતાની આજીવિકા બનાવી દીધી છે. તેઓ સભામાં જઈને અનેક સાધુ વગેરેના સમુદાયની વચ્ચે ધર્મોપદેશ આપે છે. તેમના આ વર્તમાન વ્યવહારોનો પૂર્વના વ્યવહાર સાથે મેળ ખાતો નથી.” તેઓ પૂર્વમાં જે એકલા રહેતા હતા તે વ્યવહાર સારો અથવા અત્યારે જે અનેક લોકોની વચ્ચે રહે છે તે વ્યવહાર સારો, પરંતુ પહેલાંનો અને અત્યારનો એમ બન્નેય વ્યવહાર સારા કઈ રીતે કહી શકાય ? ન જવાબ આપતાં આદ્રક મુનિ જણાવે છે કે - શ્રમણ ભગવાન મહાવીર પૂર્વકાળમાં, વર્તમાનમાં અને ભવિષ્યકાળમાં એમ સદાને માટે એકાંતવાસનો જ અનુભવ કરે છે. આથી તેઓશ્રીના દરેક આચરણમાં બરાબર મેળ બેસે છે.” બાર પ્રકારના તપની સાધના કરવા દ્વારા આત્મશુદ્ધિ માટે શ્રમ 1. पुराकडं अद्द ! इमं सुणेह, एगंतचारी समणे पुराऽऽसी / से भिक्खुणो उवणेत्ता उणेगे, आइक्खतेण्डं पुढो वित्थरेणं // 1 // 2. साऽऽजीविया पट्टवियाऽथिरेणं, सभागतो गणतो भिक्खुमज्झे / आइक्खमाणो बहुजण्णमत्थं, न संधयाती अवरेण पुव्वं // 2 // 3. एगंतमेव अदुवा वि इण्हिं, दोवऽण्णमण्णं न समेंति जम्हा / पुव्विं च इण्डिं च अणागतं वा, एगंतमेव पडिसंधयाति // 3 // 4. समेच्च लोगं तस-थावराणं, खेमंकरे समणे माहणए वा / आइक्खमाणओ वि सहस्समज्झे, एगंतयं सारयति तहच्चे // 4 //
