Book Title: Agam 01 Ang 01 Aacharang Sutra Part 04 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
४२६
आचारांगस्ने मूलम्-से भिक्खू वा भिक्खुणो वा से जं पुण एवं उपस्सयं जाणिज्जा खुड्डियाओ खुड्दुवारियाओ नीयाओ संनिरुद्धाओ भवंति, तहप्प. गारे उयस्तए राओ वा विआले वा णिक्खममाणे वा पविसमाणे वा पुरा हत्थेण वा पच्छा पाएण या तओ संजयामेव णिक्खमेज वा पवि. सेज वा, केवलीब्रूया 'आयाणमेयं' जे तत्थ समणाण वा माहणाण या छत्तए वा मत्तए वा दंडए वा लट्रिआ वा भिसिया वा नालिया या चेले वा चिलिमिली वा चम्मए वा चम्मकोलए वा चम्मछेदणए वा दुब्बद्धे वा दुण्णिक्खित्ते या अणिकपे चलाचले भिवरखू य राओ वा वियाले वा णिक्खममाणे वा पविसमाणे चा पयलिज्ज वा पर डेज वा, से तत्थ पयलेमाणे या पक्डेमाणे या, हत्थं या पायं वा जाव इंदियजायं वा लूसेज वा, पाणाणि वा भूयाणि या जाप सत्ताणि वा, अभिहणेज्ज वा, जाव ववरोयेज वा, अह भिक्खूणं पुठवोवदिट्ठा जाव जं तहप्पगारे उपस्सए पुरा हत्थेणं पच्छा पाएणं तओ संजयामेव णिक्खमेज या पविसेज्ज चा ॥सू० ३७||
छाया-स भिक्षुर्वा भिक्षुकी वा स यत् पुनः उपाश्रयं जानीयात्, क्षुद्रिकाः क्षुद्रद्वाराः नीचाः संनिरुद्धा भवन्ति, तथाप्रकारे उपाश्रये रात्रौ वा विकाले वा निष्क्रममाणेः वा प्रबि. शन् वा पुरा हस्तेन वा पश्चात् पादेन वा ततः संयत एव निष्क्रामेद् वा प्रविशेद् वा, केवली ब्रूयाद्-'आदानमेतत्' यत् तत्र श्रमणानां वा ब्राह्मणानां वा छत्रकं वा अमत्रं वा दण्डको वा यष्टि व शिका वा नलिका वा चैलं वा चिलिमिली वा चमकं वा चर्मकोशको वा चर्म च्छेदनं वा दुबैद्धं दुनिक्षिप्तम् अनिष्कम्पम् चलाचल भिक्षुश्च रात्रौ वा विकाले या निष्क्रममाणे वा प्रविशन् वा प्रस्खलेद् वा प्रपतेद् वा स तत्र प्रस्खलन् वा प्रपतन् वा हस्तं वा लूपयेद् वा प्राणिनो वा भूतानि वा जीवान् वा सत्वानि वा यावद् व्यपरोपयेद वा, अथ भिक्षणां पूर्वोपदिष्टं यत् तथा प्रकारे उपाश्रये पुरा हस्तेन वा निष्क्रामेवा प्रविशेद् वा पश्चात् पादेन, शिष्यने अचार्य से पूछा कि 'समियाए वियागरेइ ? हंता भवई ये साधु वसति के गुणदोषादि का क्या ठीक ही वर्णन करते हैं ? इस प्रश्न के उत्तर में आचार्यने कहा कि साधु लोग सत्य ही वर्णन करते हैं ॥ ३६॥ शु म३।५२ १ - ४२ छ ? २५५ प्रश्नमा उत्तरमा मायाये ४युं है-'हंता भवई' साधुमे। સત્યનું જ વર્ણન કરતા હોય છે. સૂ. ૩૬
श्री मायारागसूत्र :४