________________
(૩૦) સ્મરણ થયું, પરંતુ ગૃહસંસારના આવા એક સામાન્ય કલેશ નિમિત્તે દેદાશાહ જે સમથે. વિચારશીલ અને ક્ષમાવીર. વગરકો ઘરનો ત્યાગ કરી જાય એવી તે તેણે સ્વપ્નમાં પણ કલ્પના નહીં કરી હોય. જે વિમળાને સહેજ પણ આવે તર્ક આવ્યો હત, દેદાશાહના વિચાર, વાણું કે વર્તનમાં એ ભાવનું લવલેશ પણ સૂચન થયું હોત તે તે સ્વામીની શય્યા આટલી બેદરકારીથી છોડીને બીજા ખંડમાં ન જાત.
દેદાશાહ અને વિમળા કેટલાક વર્ષો થયાં પૃથક શસ્યાને શાસ્ત્રીય નિયમ પાલતા હતા. તેઓ બને કેટલા ધાર્મિક અને વિચારશીલ હતાં તે માત્ર એક પ્રસંગ ઉપરથી જ જણાઈ આવશે. એ પ્રસંગે તેમની પૃથકશા સાથે અતિ નિકટને સંબંધ ધરાવતા હોવાથી અત્રે ઉલ્લેખને યોગ્ય જ ગણાય.
એક દિવસે વ્યાખ્યાનમાં ગુરૂદેવ શ્રી મહાવીર સ્વામીનું ચરિત્ર વાંચતા હતા. ત્રિશલા દેવીનાં ચાદ સ્વપ્નના વર્ણને શ્રોતાઓનાં ચિત્તને જકડી રાખ્યા હતાં. સ્વપ્નના વર્ણન પછી ત્રિશલાદેવી શયામાં કેવી રીતે ઉક્યા અને ધીમે પગલે પિતાના સ્વામી પાસે ગયા. તેનું મહારાજશ્રીએ રસભર્યું વર્ણન કર્યું શ્રોતાએ તે સાંભળી પોતપોતાના સ્થાને રવાના થયા. દેદાશાહ અને વિમળા જે હંમેશા એક નિયમ તરીકે વ્યાખ્યાનમાં હાજર રહેતાં તેમની ઉપર આ પ્રસંગની કંઈક જુદી જ અસર થઈ. સ્વપનનાં કવિત્વ ભરેલાં વર્ણન સાંભળવાથી તેમનાં ચિત્તિને પ્રમોદ તે અવશ્ય થયે. પણ તે કરતાં તે ત્રિશલાદેવી
