________________
(૧૮૧ ) “એટલે?” ઘવાયેલા આત્મામાંથી અચાનક અવાજ નીકળે.
હું કોઈ પવિત્ર સુકાનીની જ શોધમાં હતી. મારા પૂર્વના શુભ કર્મોએજ આપને અહીં સુધી મેકલ્યા.”
બે ક્ષણ પૂર્વે ઉગ્ર અભિમાનની મૂર્તિ સમી લાગતી કુમારિકાને આટલી દીન બનેલી જોઈ કુમારનું દીલ દ્રવ્યું. તેણે કહ્યું:–“એ અર્પણતા નથી. વાસનાને પોકાર જ તમને ઉન્માર્ગે દોરી જાય છે. ભ્રષ્ટતાને પવિત્રતા સમજતાં પહેલાં તે સંસ્કાર અને વિવેક રસાતળે પહોંચી જવું જોઈએ. તમે આજે મેહાંધ બન્યા છે. કેઈ સદ્ગુરૂની પાસે ”
પાણગ્રહણને પણ તમે મેહધના કહેશો?” કુમારિકા રમાદેવીએ પરવશપણે કહેવા માંડ્યુ “જ્યારથી આપને સૈનિક વેશમાં જતા જોયા છે ત્યારથી મારા દિલમાં કેવા ભાવ ઉભરાઈ રહ્યા છે તે એક મારા સિવાય બીજું કશું સમજી શકે તેમ છે?”
એકનું પાણિગ્રહણ થઈ ગયું છે, એટલું જ નહીં પણ પવનના આવા વિકારોની સામે ઝઝવા અમે બન્નેએ ચતુર્થ વ્રત પણ આત્મ સાક્ષીએ લઈ ચૂક્યાં છીએ એ વ્રત એટલે જ અખંડ બ્રહાચર્ય!” રમાદેવીને આ બધું ઢંગ જેવું લાગ્યું. પિતાની માગણીને અસ્વીકાર કરવાનાં ન્હાનાં જણાયા. તેણીએ નીચું મુખ કરી, પગને અંગુઠામાં સાડીની લટકતી
