________________
( ર૪ર) યાદ આવતાં તે હેજ થોભી. મંદ સિમતપૂર્વક પુનઃ કહેવા લાગી:
લેકે મને ગાંડી કહે છે એ ખરૂં છે. ખરેખર હું મંત્રી વરના ચારિત્ર પાછળ મેહમુગ્ધ બની છું એટલે જ અત્યારે એ જાતને પ્રસંગ ન હોવા છતાં ગુણગાન કરવા લલચાઈ, ”
તે પછી મંત્રીવરે પ્રણયના સમરણ તરિકે રાણીને લાલ વસ્ત્ર ભેટ ધર્યું અને પ્રેમીના એ ઉપહારે રાણીને આનંદ વિહળ બનાવી એ મેં નજરે જોયેલી ઘટના સાવ જ હતે એમ આપ માને છે?” - “મારે પ્રથમ જ એ વાત કહી દેવી જોઈતી હ. પણ એમાં મેં મારી ઘેલછા આડે આવી. નજરે જોયાની વાત તે કહે છે, પણ છતી આંખે માણસ કેવા આંધળા બને છે એના એક દષ્ટાંત તરિકે જ એ પ્રકરણ સદા યાદગાર રહી જશે, કમળાવાળી આંખ બધે પીળું જ જુવે છે એ જાણે છે ને? તે વખતે તમારી આંખમાં ઈર્ષાનું આંજણ હતું. તમને શુદ્ધ સ્નેહમાં પણ પાપને મેલ જણાયે. તમે પેથડકુમારના નિર્મળ વહેવારમાં તમારા પિતાના જ અંતરનાં પાપ ઉકેલ્યાં.”
આકાશ સામે દષ્ટિ સ્થિર રાખી જેગિનીએ મનમાં ને મનમાં કંઈક કહ્યું. થોડી વારે તે સ્વસ્થ થઈ અને રાજા સામે કરૂણાળ નજર કરી કહેવા લાગી:–
એ રાતું વસ્ત્ર તમારી નજરમાં ખુંચ્યું. પણ જે તમને
